Op 18 december introduceerde de Raad voor de Rechtspraak een ingrijpende noviteit in het procesrecht. Met ingang van 1 april 2021 zullen de landelijke procesreglementen voor civiele dagvaardingszaken en voor verzoekschriftprocedures in handels- en insolventiezaken bij de gerechtshoven limieten voor het aantal bladzijden van processtukken bevatten. 
Hoewel er al langer een roep is om kortere processtukken, kwam de aankondiging voor velen toch onverwacht. Net als bij het experiment van de rechtbank Arnhem in 2012, zijn de reacties overwegend negatief. Meerdere auteurs – uitsluitend advocaten overigens – hebben de bezwaren tegen deze verplichte beperking van de omvang van processtukken inmiddels uitgebreid uiteengezet  Ik wil die bezwaren niet herhalen, ondanks dat ik er overwegend hetzelfde over denk. Echter, in mijn ogen is de verplichte maximering van het aantal pagina’s van processtukken bovenal een valse profeet.
Lees verder.

Rechtbank Noord-Nederland 5 januari 2021, IEF 19717, IT 3384; ECLI:NL:RBNNE:2021:24 (A tegen B) A is een zoon van een bekende advocaat in Amsterdam. B is columnist. Zijn colums zijn telkens gericht aan één persoon, meestal een bekende Nederlander. Op Twitter heeft B ruim 43.000 volgers. B heeft in meerdere van zijn tweets A beschuldigd van nachtelijke stalking, door B herhaaldelijk te bellen. B heeft zich hierover ook uitgesproken in een interview met het tijdschrift Panorama. A vordert een verklaring voor recht dat B onrechtmatig heeft gehandeld door A te beschuldigen van stalking en eist van A een immateriële schadevergoeding van € 3.500,00,-. Volgens A zijn de beschuldigingen onjuist. B voert het verweer dat hij geen inbreuk heeft gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van A. Of de gedane uitlatingen onrechtmatig zijn geweest hangt af van de specifieke omstandigheden van het geval en daarbij dient een afweging te worden gemaakt tussen het recht op vrijheid van meningsuiting en het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. Mede gelet op de onnodig grievende aard van de uitlatingen, wordt geoordeeld dat het belang van A prevaleert.

Brinkhof zoekt een advocaat-stagiaire informatierecht (media en platforms).
De advocaten van het media- en platformteam van Brinkhof werken samen aan complexe processtukken en pragmatische adviezen over de volle breedte van het (vooral digitale) informatierecht, met de nadruk op de grensvlakken van auteursrecht, mediarecht, privacyrecht en uitingsvrijheid.

De advocaat-stagiaire die zij zoeken combineert een brede, degelijke kennis van het informatierecht met een grote belangstelling voor de ontwikkelingen en spelers binnen de online/mediasector. Je wil niet alleen aansprekende en maatschappelijk relevante zaken voeren, maar ze ook winnen. Je hebt dus de onderzoeksvaardigheden om feitelijk en juridisch het onderste uit de kan te halen, en het denk- en schrijftalent om ook complexe processtukken aansprekend en begrijpelijk te verwoorden.
Door de internationale context van het werk is het belangrijk dat je Nederlands en Engels allebei uitstekend zijn. Enige beheersing van het Frans, Duits of een andere Europese taal is niet vereist maar wel buitengewoon nuttig.
Lees verder.

Minister Van Ark schreef een brief over het opstellen van een handreiking voor artsen en patiënten over inzagerecht van het medisch dossier van nabestaanden.
Lees verder op Rijksoverheid.nl.

Ktr. Rechtbank Noord-Nederland 12 januari 2020, IEF 19714, IT 3382; ECLI:NL:RBNNE:2021:106 (Eiser tegen gemeente Oldambt) In 2016 heeft de gemeente Oldambt een perceel waarop zich een niet meer in gebruik zijnde schietbaan bevond, voor het symbolische bedrag van € 1,- te koop gezet. Eiser had belangstelling voor aankoop van de schietbaan en heeft een omgevingsvergunning aangevraagd en zijn gegegevens ingevuld. De gegevens zijn openbaar gemaakt. In deze procedure staat de vraag centraal of eiser in verband met een aantal datalekken op de gemeentelijke website, waarbij zijn BSN-nummer, e-mailadres en telefoonnummer zijn gepubliceerd, tegenover de gemeente aanspraak kan maken op betaling van een vergoeding voor de door hem gestelde materiële en immateriële schade. Er wordt geconcludeerd dat de gemeente met het ontstaan van genoemde datalekken de AVG heeft geschonden en daarom schadeplichtig is jegens eiser. In de gegeven omstandigheden bestaat geen aanleiding voor toewijzing van een bedrag aan materiële schadevergoeding, maar wel voor toekenning van een (beperkte) immateriële schadevergoeding.

HvJ EU Conclusie A-G 17 december 2020, IEF 19712, IT 3381, IEFbe 3173; ECLI:EU:C:2020:1063 (Mircom tegen Telenet BVBA) Verzoek om een prejudiciële beslissing van de ondernemingsrechtbank Antwerpen. Richtlijn 2001/29/EG, artikel 3, lid 1. Begrip ‚mededeling aan het publiek’. Downloaden van een bestand met een beschermd werk via een peer-to-peernetwerk en gelijktijdige terbeschikkingstelling van de onderdelen van dat bestand ter upload voor andere gebruikers.
Antwoorden van A-G Szpunar:

Louwers IP|Technology Advocaten publiceert een overzicht van de belangrijkste juridische ontwikkelingen van het afgelopen jaar in de rechtsgebieden IT en IT-outsourcing. De aan IT verwante onderwerpen, privacy en intellectuele eigendom, zijn zijdelings meegenomen.
Lees hier verder.

Hof Arnhem-Leeuwarden 12 januari 2021, IT 3378; ECLI:NL:GHARL:2021:243 (X tegen Google LLC) Verzoeker heeft het hoger beroep ingetrokken, waardoor het hoger beroep wordt afgewezen. Google maakt echter wel aanspraak op een proceskostenveroordeling van verzoeker, waartegen verzoeker zich verzet. Daarbij beroept hij zich op een eerdere uitspraak van het Europese Hof van Justitie (Puškár), waarin werd geoordeeld dat er geen buitensporig hoge kosten mogen worden verbonden aan een administratieve beroepsgang. Daarbij heeft het HvJ EU zich niet uitgesproken over een proceskostenveroordeling in een civiele procedure tussen een betrokkene en een particuliere verwerker, zoals een marktpartij als Google. Het is gebruikelijk om het bedrag van de proceskosten vast te stellen op basis van een liquidatietarief, ook in deze zaak moet hiervan worden uitgegaan. De proceskostenveroordeling wordt daarom niet ontoelaatbaar geacht.

HvJ EU Conclusie A-G 13 januari 2021, IEF 1970g, IT 3377, IEFbe 3170; ECLI:EU:C:2021:5 (Facebook Ireland tegen Gegevensbeschermingsautoriteit) Op 11 september 2015 heeft de gegevensbeschermingsautoriteit van België een procedure ingesteld tegen Facebook Ltd bij de rechtbank Brussel. De procedure betreft vermeende inbreuken op de wetgeving inzake gegevensbescherming door Facebook, die onder andere inhouden dat op onrechtmatige wijze informatie over het surfgedrag van internetgebruikers in België wordt verzameld en gebruikt. De gegevensbeschermingsautoriteit heeft verzocht Facebook te veroordelen tot staking van het zonder hun toestemming plaatsen van cookies die gedurende twee jaar actief blijven op de apparatuur die zij gebruiken wanneer zij op een webpagina van het Facebook.com-domein of op de website van een derde surfen.

Schuif aan en blijf op de hoogte met deze online flitsseminars over de nieuwe Franchisewet! In de komende weken zetten experts diverse aspecten van de nieuwe wet uiteen in een nieuwe serie flitsseminars van deLex. In no time krijgt u een helder overzicht van alle gevolgen.

Tijdens een (verdiepend) seminar op donderdagochtend 21 januari gaat Esther Brons-Stikkelbroeck in op de gevolgen voor de verhouding franchisegever-franchisenemer.
Aanmelden voor dit seminar is nog mogelijk, via deze link.

Alle seminars in deze serie vinden vinden online plaats, van 09:30 – 11:00 uur. Check voor het programma en/of inschrijven onze website, of neem contact op via info@delex.nl.