Rechtbank Den Haag 30 september 2020, IEF 19504, IT 3281; ECLI:NL:RBDHA:2020:10057 (Stobi c.s. tegen de Staat en Stichting de Thuiskopie) Thuiskopieheffing. Vervolg op het tussenvonnis van 13 februari 2019 [IEF 18234]. Deze procedure gaat over de Nederlandse thuiskopieregeling in een tijdvak van 12 jaar. Na een uitvoerig onderzoek van over en weer in het geding gebrachte rapporten luidt de conclusie dat het thuiskopiëren in Nederland afneemt. De schade voor rechthebbenden in de jaren 2013-2015 is afgenomen van € 24 miljoen tot € 18 miljoen. Tegen de achtergrond van het afnemende kopieergedrag en de vastgestelde schade is een totaal beoogd incassobedrag van rond de € 40 miljoen te hoog. Thuiskopie wordt veroordeeld de onverschuldigd betaalde bedragen terug te betalen. Het gaat om meer dan 40% van hetgeen er ooit aan Stichting De Thuiskopie betaald is.

Rechtbank Den Haag 30 september 2020, IEF 19505, IT 3280; ECLI:NL:RBDHA:2020:9999 (Stichting de Thuiskopie tegen Imation) Thuiskopievergoeding. Vervolg op het tussenvonnis van 13 februari 2019. Zie eerder [IEF 17161], [IEF 16925], [IEF 16637], [IEF 14984] en [IEF 13010].  In deze uitspraak worden twee zaken behandeld: de incassozaak tussen Thuiskopie en Imation en de restitutiezaak tussen Imation en Thuiskopie en de Staat. In de incassozaak vordert Thuiskopie een bedrag aan niet betaalde thuiskopievergoeding. In de restitutieprocedure vordert Imation restitutie van te veel betaalde thuiskopievergoeding. Imation stelt dat zij op drie gronden (de A-grond, B-grond en C-grond) in strijd met artikel 5 lid 2 Arl teveel thuiskopieheffing heeft betaald.

De vorderingen van Imation slagen, maar De Thuiskopie hoeft de onverschuldigd betaalde thuiskopievergoeding niet terug te betalen, omdat dit zou leiden tot ongerechtvaardigde verrijking. De rechtbank oordeelt dat Imation de heffingen heeft verdisconteerd in haar prijzen en dat De Thuiskopie de ontvangen bedragen gereparteerd heeft aan de door haar vertegenwoordigde rechthebbenden. Terugbetaling van het onverschuldigd betaalde zou dan leiden tot een verarming van De Thuiskopie en tot een verrijking van Imation (rov. 3.27 – 3.32). Omdat Imation haar betalingen had ingehouden wordt Imation ook veroordeeld tot alsnog betaling van een deel van hetgeen zij had ingehouden (rov. 3.90).

In de restitutieprocedure wordt voor recht verklaard dat de Staat onrechtmatig heeft gehandeld jegens Imation en wordt veroordeeld tot een schadevergoeding een schadevergoeding gelijk aan 59% van de door Imation voor cd’s aan Thuiskopie betaalde thuiskopievergoeding en 54% van de door Imation voor dvd’s betaalde thuiskopievergoeding (rov. 3.33 – 3.87).

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 8 oktober 2020, IT 3279; ECLI:NL:RBMNE:2020:4348 (Eiser tegen Microsoft) Kort geding. Serviceovereenkomst. Microsoft biedt de opslagdienst OneDrive aan. Met OneDrive kan automatisch of handmatig een back-up worden gemaakt van bestanden van gebruikers. Begin april 2020 krijgt eiser geen toegang meer tot zijn OneDrive-account, vanwege een ‘ernstige schending’ van de servicevoorwaarden. Op het OneDrive-account van eiser is een foto opgeslagen waarop twee blote kinderen staan afgebeeld in een pose die suggereert dat ze geslachtsgemeenschap hebben. Eiser vordert Microsoft te veroordelen hem weer toegang te verlenen tot zijn OneDrive-account en Microsoft te verbieden de bestanden van eiser te verwijderen. Volgens eiser is deze foto, die hij in een groepsapp toegezonden heeft gekregen, grappig bedoeld.

Computerrecht 2020, afl. 5 (Wolters Kluwer) - Inhoudsopgave

EDITORIAL
178    Over privacy, volksgezondheid en misdaadbestrijding / p. 303
S. Royer

ARTIKELEN
179    De ontgrendelplicht in rechtsvergelijkend perspectief (deel 2) / p. 304
Deze bijdrage bevat het tweede deel van het door de auteurs verrichte onderzoek naar de ontgrendelplicht. In het eerste deel concludeerden zij dat de regelingen omtrent de gedwongen ontgrendeling van elektronische gegevensdragers in België, Duitsland en Nederland sterk uiteenlopen. De noodzaak om in het Nederlandse recht een algemene ontgrendelplicht voor elektronische gegevensdragers te introduceren wordt door de auteurs in het tweede deel behandeld.
T. Beekhuis, C.M. Taylor Parkins-Ozephius, W. Albers & D.A.G. van Toor

180    KNLTB-boete: wie kaatst kan de bal verwachten of toch een misslag? / p. 312
In dit artikel geeft de auteur een kritische beschouwing op het boetebesluit van de AP waarbij een boete van € 525.000 is opgelegd wegens het verhandelen van persoonsgegevens met geselecteerde sponsors, na toestemming daartoe van het daarvoor aangewezen verenigingsorgaan. De auteur komt tot de conclusie dat de boete op meerdere gronden gebrekkig lijkt te zijn gemotiveerd en op diverse punten in strijd is met de wetsgeschiedenis en rechtspraak en werpt ook de vraag op welk belang de AP met de handhaving lijkt te dienen.
M. Jansen

De vertegenwoordigers van producenten en importeurs van consumentenelektronica (NLdigital, NLconnect, TechniekNederland, FIAR CE en STOBI) hebben minister Dekker gevraagd om het huidige thuiskopiesysteem onder de loep te nemen, zo meldt NLdigital. De brancheverenigingen vinden dat de bescherming van auteursrechten via deze regeling steeds meer uit de pas loopt met de technische en economische realiteit. De directe aanleiding voor de oproep is de vaststelling van de nieuwe tarieven voor de thuiskopievergoeding [IEF 19499].

De Stichting Onderhandelingen Thuiskopievergoeding (SONT) heeft de hoogte van de nieuwe tarieven voor de thuiskopievergoeding vastgesteld voor de periode vanaf 1 januari 2021 tot en met 31 december 2023. Het aantal kopieën van auteursrechtelijk beschermde werken dat door consumenten voor privégebruik wordt gemaakt, is de afgelopen jaren gestegen. Dit vertaalt zich in hogere tarieven voor onder meer mobiele telefoons. Voor andere dragers zoals tablets en wearables gaat de vergoeding om dezelfde reden omlaag. Ook is een korting in de vergoeding voor refurbished apparaten afgesproken.

Het nieuwe tarievenbesluit van de SONT is het resultaat van onderhandeling tussen vertegenwoordigers van enerzijds rechthebbenden en anderzijds fabrikanten en distributeurs van de hardware via welke de thuiskopievergoeding wordt geïnd. Het besluit is ditmaal bij meerderheid (zij het de kleinst mogelijke) vastgesteld. De onderhandelaars laten zich leiden door ontwikkelingen in het consumentengebruik van apparaten (‘voorwerpen’) die het mogelijk maken auteursrechtelijk beschermde werken te kopiëren voor eigen gebruik. Daartoe wordt doorlopend gebruikersonderzoek uitgevoerd door Kantar Public. Het onderzoek houdt rekening met nieuwe technologische en juridische ontwikkelingen in Nederland en de EU en betrekt zo spoedig mogelijk nieuwe voorwerpen en gebruikswijzen.

CvB RCC 13 oktober 2020, IEF 19497, RB 3447, IT 3275; Dossiernr: 2020/00267 (Vodafone) Televisiecommercial. Reclame-uiting. De klacht is gericht tegen de televisiecommercial van Vodafone, waarin door de voice-over wordt gezegd dat Vodafone 5G gebruikt, terwijl Vodafone in feite 4G gebruikt met een hogere snelheid. De frequenties die bestemd zijn voor 5G worden pas aan het eind van het jaar geveild. Naar het oordeel van de Commissie is de commercial misleidend, nu essentiële informatie ontbreekt die de gemiddelde consument nodig heeft om een geïnformeerd besluit over een transactie te kunnen nemen. De grieven van Vodafone komen in de kern erop neer dat de Commissie ten onrechte heeft geoordeeld dat het als 5G aangeprezen netwerk van Vodafone (nog) niet de innovatieve mogelijkheden van 5G aanbiedt en Vodafone dus geen volwaardige 5G aanbiedt. Het College concludeert dat Vodafone volwaardige 5G aanbiedt over de 1800 MHz band en geen ‘opgewaardeerde 4G’. Dit leidt tot de conclusie dat er geen noodzaak bestaat in de commercial het voorbehoud op te nemen dat de getoonde toepassingen pas mogelijk zijn als de ‘5G frequenties’ zijn geveild. De beslissing van de Commissie wordt vernietigd en de klacht wordt alsnog afgewezen.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 13 oktober 2020, IEF 19489, IT 3274; ECLI:NL:RBAMS:2020:4966 ( Smart Exist c.s. tegen Facebook) Eiseres Smart Exit behartigt de belangen van ondernemers op het gebied van horeca, toerisme en ‘leisure’, met name, maar niet uitsluitend in verband met de gevolgen van de uitbraak van COVID-19. Eiseres Viruswaarheid strijdt voor het behoud van de democratische rechtsstaat waarin een ieder de mogelijkheid heeft om zich in vrijheid te ontplooien en een leven te leiden met eigen overtuigingen en meningen. Facebook werkt, samen met onder andere de WHO en de Europese Commissie, aan het beperken van de verspreiding van onjuiste informatie over COVID-19. Zij verwijdert ‘posts’, pagina’s, groepen of profielen die voldoen aan dat criterium, waaronder berichten van eisende partijen. De vraag die voorligt, is of het recht op vrijheid van meningsuiting betekent dat een ieder, via elk medium of platform, zijn mening onbeperkt moet kunnen uiten. Er wordt geoordeeld dat de vrijheid van meningsuiting niet absoluut is en mag worden ingeperkt ten behoeve van de rechten van anderen en de volksgezondheid. Facebook handelt door haar COVID-19 beleid te hanteren voorshands niet in algemene zin in strijd met hetgeen – naar huidige opvattingen – maatschappelijk betamelijk is. De bezwaren tegen het COVID-19 beleid van Facebook worden afgewezen. Facebook mag pagina’s offline halen die in strijd zijn met haar eigen COVID-19 beleid.

Ktr. Rechtbank Limburg 30 september 2020, IEF 19486, IT 3273; ECLI:NL:RBLIM:2020:7293 (Overnemen blogs) Auteursrecht. Eiser heeft geconstateerd dat (delen van) door haar geschreven blogs zijn overgenomen in een aantal advertenties op de Google Business pagina van gedaagde. Eiser vordert veroordeling van gedaagde tot betaling van € 875,00 wegens schending van haar auteursrecht, € 875,00 wegens inbreuk op haar persoonlijkheidsrecht en € 1.750,00 wegens vermindering van exclusiviteit, opgelopen reputatieschade en misgelopen opdrachten. Gedaagde heeft onder meer betwist dat de blogs van eiser afkomstig zijn. Als onvoldoende inhoudelijk betwist komt vast te staan dat de teksten van eiser zijn en dat het auteursrechtelijk beschermde werken zijn. De schending van de Auteurswet staat daarmee vast. Dat er geen sprake is van opzet aan de kant van gedaagde is niet relevant. Bij gebrek aan een onderbouwde weerlegging van de stellingen van eiser worden de gevorderde bedragen geheel toegewezen.

Donderdag 26 november is het tijd voor een nieuwe editie van het Nationaal Mediarechtcongres van deLex!
Dagvoorzitters Remy Chavannes en Madeleine de Cock Buning staan ook deze keer garant voor een inspirerend programma, met experts uit omroep, wetenschap en advocatuur.

Op het programma:
Uitwerking en reikwijdte van de Digital Services Act, de Stimuleringsmaatregel culturele producties, (quota, investeringsplicht en andere maatregelen), de implementatie van de DSM-richtlijn, audiovisueel contractenrecht en meer.

De sprekers en panelleden:
Bero Beyer (Filmfonds) Remy Chavannes (Brinkhof), Madeleine de Cock Buning (Netflix/UU), Arie Landsmeer (Nederlandse Concentproducenten), Anke Strijbos (Brinkhof), Suzanne Teijgeler (Discovery Benelux) Jasmijn Touw (Netflix) en Roland Wigman (Versteeg, Wigman, Sprey). De afsluiter? Dat is nog een verrassing, waarover binnenkort meer.

Op locatie of offline: we zorgen voor een interactieve bijeenkomst, met onderling contact en veel ruimte voor discussie en vragen.
Inschrijven kan via de website.