Contracten  

Vzr. Rechtbank Overijssel 21 februari 2020, IEF 19048, IT 3053 (Aditum c.s. tegen Persistence) Aditum houdt zich bezig met het ontwikkelen, produceren en uitgeven van software. Aditum wordt al dan niet direct bestuurd door X en Y en hun ondernemingen. Persistence houdt zich bezig met het verlenen van diensten, het geven van adviezen en het verrichten van werkzaamheden op het gebied van informatietechnologie, met name softwareontwikkeling, alsmede het in- en verkopen van hard- en software. Persistence wordt bestuurd door de onderneming van X. Tussen X en Y is een businessplan opgesteld op basis waarvan zij een samenwerkingsovereenkomst hebben gesloten tussen hun ondernemingen. Eind 2019 is tussen partijen een geschil ontstaan over de uitvoering van de samenwerkingsovereenkomst, onder meer met betrekking tot de ontwikkelingskosten van de software en de overdracht daarvan door Persistence aan Aditum.

Rechtbank Noord-nederland 4 februari 2020, IT 3050; ECLI:NL:RBNNE:2020:406 (Ziggo tegen gedaagde) Eindvonnis nadat bij tussenvonnis informatie was opgevraagd in het kader van ambtshalve toetsing. Alle 'eenmalige' kosten worden afgewezen omdat Ziggo de algemene voorwaarden niet in het geding heeft gebracht. Buitengerechtelijke incassokosten (BIK) worden afgewezen omdat Ziggo al herhaaldelijk is aangesproken op haar onwettige handelswijze dat zij zelf incassokosten in rekening brengt op de factuur zonder een BIK-brief te sturen. Rente wordt toegewezen over verlaagde hoofdsom vanaf dag der dagvaarding. Daarnaast wordt Ziggo erop gewezen dat zij haar eigen crediteringen als betalingen opneemt in een staatje in de dagvaarding. Daar kom je pas achter nadat de facturen zijn overgelegd. Dit heeft tot gevolg dat de BIK en de rente berekend kunnen zijn over een te hoge hoofdsom.

Rechtbank Amsterdam 18 december 2019, IT 3030; ECLI:NL:RBAMS:2019:9635 (Smart Connections tegen Allsafe) Smart Connections is een onderneming in informatietechnologie en software-ontwikkeling. Allsafe is een onderneming in het aanbieden van opslagruimte en aanverwante producten voor zakelijke gebruikers en particulieren. Allsafe schakelde Smart Connections in voor het ontwikkelen van een CRM-systeem. Gedurende het project ontstonden er enige onenigheden tussen partijen, wat leidde tot onbetaalde facturen door Allsafe. Smart Connections vordert daarom betaling van deze facturen met rente op grond van nakoming van de verbintenis. Allsafe verweert zich door de stelling dat zij de overeenkomst al had ontbonden.

Rechtbank Rotterdam 18 december 2019, IT 3021 (Facet tegen ICT4Kraam) Partijen hebben een overeenkomst gesloten waarbij Facet zich bezighoudt met onderhoud, support en ontwikkeling van Informatie Systeem Kraamzorg (ISK) voor ICT4Kraam. ICT4Kraam heeft Facet opdracht gegeven het verwebben van ISK on hold te zetten en prioriteit te geven aan support van de bestaande versie ISK8. Facet heeft daartegen geprotesteerd en verklaard dat de verbintenis uit de laatste overeenkomst rechtsgeldig is omgezet in een verbintenis tot vervangende schadevergoeding, omdat deze verbintenis vooral ziet op het verwebben van ISK.

Ktr. Rechtbank Den Haag 30 oktober 2019, IT 3002; ECLI:NL:RBDHA:2019:12426 (Ontbinding contract telecommunicatiediensten) Gedaagde heeft in 2017 een contract afgesloten met eiser voor het leveren van telecommunicatiediensten. Gedaagde wil graag van het contract af, omdat de geleverde telecommunicatiediensten niet naar behoren werken. Eiser stelt echter dat de door gedaagde gemelde storing niet zo ernstig is als hij beweert. Dit verweer van eiser wordt verworpen. Uit de feiten blijkt wel degelijk dat de telecommunicatiediensten niet naar behoren werken en dat gedaagde klaarblijkelijk meerdere malen kenbaar heeft gemaakt de overeenkomst niet langer te willen voortzetten. Hiermee heeft gedaagde terecht en op goede gronden de overeenkomst buitengerechtelijk ontbonden en hoeft hij het door eiser gevorderde bedrag niet te betalen.

SGOA 14 september 2018, IT 2970; (Leverancier tegen dienstapotheek) Leverancier levert softwarepakketten aan medische zorginstellingen, waaronder een pakket voor apothekers. Gedaagde is een dienstapotheek die geneesmiddelen buiten reguliere winkeltijden verstrekt. De rechtsvoorgangster van leverancier heeft met de apotheek een licentieovereenkomst en een onderhoudsovereenkomst voor het softwarepakket afgesloten. Deze overeenkomsten zijn voortgezet door leverancier. Voorts heeft leverancier hostingdiensten verleend en heeft zij aan de apotheek apparatuur ter beschikking gesteld. In mei 2017 gaat de apotheek over op een ander systeem en server. Leverancier stelt dat de overeenkomst tot 31 december 2017 doorloopt, ook het software- systeem stond tot en met die datum beschikbaar. Dit stoot af op het feit dat de dienstapotheek, met ondersteuning van eiseres, in mei 2017 naar een ander systeem is gemigreerd en de server is opgehaald door leverancier. Naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid is het onaanvaardbaar dat verweerster zou worden verplicht de over het gehele jaar 2017 door eiseres in rekening gebrachte vergoeding te betalen.

Hof Den Haag 26 november 2019, IEF 18889, IT 2967; ECLI.NL:GHDHA:2019:3064 (Mocreate tegen Samsung) Samsung en Mocreate zijn een samenwerking aangegaan. Mocreate verzorgde diverse websites voor Samsung en heeft daarnaast de Go App ontwikkeld. Bij vaststellings- en licentieovereenkomst is tussen partijen afgesproken dat de intellectuele eigendomsrechten van de producten bij Samsung berusten en dat Mocretae een exclusieve licentie houdt. Upday Duitsland heeft vervolgens de Upday App voor Samsung ontwikkeld. Mocreate heeft de Go App ge-rebrand tot de Skoep App. Het geschil dat tussen partijen is ontstaan spitst zich toe op een bepaling in de licentieovereenkomst waarin staat dat Samsung "op geen enkele wijze (noch voor zichzelf noch voor of door derden) een applicatie zal ontwikkelen, beheren of ter beschikking stellen welke gelijk is aan de Go App".

SGOA november 2018, IT 2965; (Stichting tegen leverancier) Afnemer is een instelling op het gebied van geestelijke gezondheidszorg die professionele hulp biedt aan mensen met ernstige psychiatrische problemen. Overeengekomen was dat leverancier een software systeem - een web service die bestaat uit een zorginformatiesysteem en EPD-functionaliteit - levert aan de stichting. De afnemer stelt dat leverancier toerekenbaar tekortschiet in de nakoming van de overeenkomst en wil de overeenkomst ontbinden. Geconcludeerd wordt dat leverancier niet in verzuim is geraakt. Er is niet vast te stellen dat de opgeschoven implementatiedatum als fatale datum dient te worden beschouwd. Wel is het aan de leverancier om zorgvuldig te informeren over de beperkingen en risico's van het IT-project. Dat het veel langer duurde dan gedacht om te voldoen aan de wensen van de opdrachtgever betekent echter niet automatisch dat er onrechtmatig is gehandeld door de leverancier. De vorderingen van de stichting worden afgewezen.

Rechtbank Amsterdam 16 oktober 2019, IT 2920; ECLI:NL:RBAMS:2019:7832 (Ctac tegen Leaseweb) Schadeafhandeling ICT-contract. Succesvol beroep op overeengekomen aansprakelijkheidsbeperking. Leaseweb verwijst  naar de ‘Nederland ICT Voorwaarden’ en voert aan dat het in de dienstverlenende ICT-branche algemeen aanvaard is dat een ICT-leverancier zijn aansprakelijkheid voor directe schade beperkt door een aansprakelijkheidslimiet en zijn aansprakelijkheid voor indirecte schade uitsluit. Het exoneratiebeding moet, volgens Leaseweb, in overeenstemming met deze norm worden uitgelegd en was ook de bedoeling van partijen. Deze uitleg wordt gevolgd. Er wordt als volgt overwogen: i) Ctac heeft onvoldoende gemotiveerd betwist dat een dergelijke wijze van exonereren gebruikelijk is in de dienstverlenende ICT-branche. ii) de totstandkoming van het exoneratiebeding wijst op de juistheid van zo’n uitleg. iii) Het volgen van de uitleg van Ctac zou de beperking in lid 2 van het exoneratiebeding nagenoeg betekenisloos maken. iv) Ctac heeft haar stelling, dat een volledige uitsluiting van vermogensschade is ingeprijsd gelet op haar zeer scherpe prijs, onvoldoende toegelicht en onderbouwd.

SGOA april 2018, IT&R 2859 (Afnemer tegen leverancier) Contractenrecht. Auteursrecht. Afnemer heeft een eenmansbedrijf dat tegen betaling ouders en oppassers via een internetapplicatie met videobeelden met elkaar in contact wil laten komen. Leverancier is een onderneming die onder meer voor derden software ontwikkelt en applicaties bouwt. Afnemer wilde een webapplicatie laten bouwen voor zijn bedrijf door de leverancier voor zowel de homepage, als de inlogschermen. Leverancier heeft een grafisch ontwerp aan afnemer toegezonden, gebaseerd op de door afnemer verstrekte informatie. Dit ontwerp moest aangepast worden en leverancier heeft hier kosten voor in rekening gebracht. Afnemer was het niet eens met het ontwerp en de kosten en heeft via de mail aangegeven een ander ontwerp te willen. Leverancier is hier niet op ingegaan, maar heeft wel aangegeven te wachten op de benodigde informatie van afnemer om een nieuw ontwerp te maken. Leverancier stelt dat afnemer de informatie niet duidelijk verstrekt heeft en beëindigde uiteindelijk via de mail de overeenkomst met afnemer. Afnemer stelt de leverancier aansprakelijk voor de financiële schade die afnemer heeft geleden. Centraal staan de vragen of de door afnemer verschafte informatie over de schermen van de applicatie voldoende duidelijk waren, waarbij onderscheid moet worden gemaakt tussen de homepage en de inlogschermen en of de leverancier de overeenkomst rechtmatig heeft ontbonden? De leverancier wordt in het ongelijk gesteld.