Contracten  

Ktr. Rechtbank Gelderland 7 oktober 2020, IT 3284; 8483730 CV 20-1529 (Willemsen ICT tegen Beat IT) Koop Licenties. Dwaling. Willemsen ICT houdt zich bezig met ICT-dienstverlening voor bedrijven. Beat It exploiteert een webshop waarop software wordt aangeboden. Willemsen ICT heeft bij Beat It 70 Microsoft licenties gekocht voor een totaalbedrag van € 19.940,80. Uiteindelijk blijkt dat Beat IT tweedehands softwarelicenties heeft geleverd. ­Willemsen ICT vordert vernietiging van de overeenkomst en terugbetaling van het door Willemsen ICT betaalde bedrag aan licenties. Aan de vorderingen legt Willemsen ICT ten grondslag dat zij heeft gedwaald bij het aangaan van de overeenkomst. Partijen twisten over de vraag of Willemsen ICT ten tijde van de koop van de licenties een onjuiste voorstelling van zaken had met betrekking tot de staat daarvan. Willemsen ICT mocht er in beginsel van uitgaan dat zij nieuwe licenties kreeg aangeboden. Anders dan Beat It betoogt, is het verschil van 10% tussen de verkoopprijs en de nieuwprijs van de licenties niet dusdanig dat Willemsen ICT daaruit moest afleiden dat het om gebruikte producten ging. De mededelingsplicht gaat boven een onderzoeksplicht. Het beroep op dwaling slaagt. De vordering tot vernietiging van de overeenkomst en tot terugbetaling van de koopsom wordt derhalve toegewezen. 

Hof ’s-Hertogenbosch 6 oktober 2020, IEF 19512, IT 3283; ECLI:NL:GHSHE:2020:3075 (Illegale software) Conformiteit. Tussenarrest. Geïntimeerde heeft appellant gevraagd om aan hem een tweedehands laptop te leveren met een bepaald softwareprogramma. Appellant heeft de laptop met het softwareprogramma geleverd. Op enig moment ontvangt geïntimeerde de mededeling van de advocaat van het softwarebedrijf dat hij niet de benodigde licentie heeft en daarmee inbreuk heeft gemaakt op het auteursrecht van het softwarebedrijf. Volgens geïntimeerde is appellant tekortgeschoten in de nakoming de verbintenis uit de overeenkomst om een laptop te leveren met een legale versie van het softwareprogramma, met schade tot gevolg. In het bestreden vonnis heeft de kantonrechter de vorderingen van geïntimeerde grotendeels toegewezen. Appellant gaat in hoger beroep. Als de levering van een legale versie van het softwareprogramma niet is overeengekomen, komt het gebruik van de illegale versie van het softwareprogramma voor risico van geïntimeerde zelf. Er is namelijk geen goede reden om aan te nemen dat geïntimeerde redelijkerwijs mocht verwachten dat het een legale versie van een dergelijk kostbaar programma betrof, als dat niet was overeengekomen. Geïntimeerde wordt toegelaten tot het leveren van bewijs. Elke verdere beslissing wordt aangehouden.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 8 oktober 2020, IT 3279; ECLI:NL:RBMNE:2020:4348 (Eiser tegen Microsoft) Kort geding. Serviceovereenkomst. Microsoft biedt de opslagdienst OneDrive aan. Met OneDrive kan automatisch of handmatig een back-up worden gemaakt van bestanden van gebruikers. Begin april 2020 krijgt eiser geen toegang meer tot zijn OneDrive-account, vanwege een ‘ernstige schending’ van de servicevoorwaarden. Op het OneDrive-account van eiser is een foto opgeslagen waarop twee blote kinderen staan afgebeeld in een pose die suggereert dat ze geslachtsgemeenschap hebben. Eiser vordert Microsoft te veroordelen hem weer toegang te verlenen tot zijn OneDrive-account en Microsoft te verbieden de bestanden van eiser te verwijderen. Volgens eiser is deze foto, die hij in een groepsapp toegezonden heeft gekregen, grappig bedoeld.

Rechtbank Midden-Nederland 29 juli 2020, IT 3229; ECLI:NL:RBMNE:2020:3239 (Stichting tegen bv) Eiseres is een culturele instelling. Gedaagde is een IT-beheerder. Vanaf 2014 werkte gedaagde onder meer samen met de heer A, de systeembeheerder van eiseres. Partijen hebben hun afspraken vastgelegd in een schriftelijke overeenkomst. De centrale vraag in deze zaak is of gedaagde onrechtmatig en/of in strijd met artikel VIII van de overeenkomst heeft gehandeld. Heeft de IT-dienstverlener een mailbox geopend en gekopieerd? Eiseres komt niet met feitelijke en concrete aanwijzingen. Er is geen sprake van een onrechtmatige gedraging of schending van de overeenkomst. De vorderingen afgewezen.

Rechtbank Rotterdam 8 juli 2020, IT 3228; ECLI:NL:RBROT:2020:6771 (Local Insert tegen Samanyolu c.s.) Telecommunicatierecht. Contractenrecht. Local Insert distribueert buitenlandse tv-kanalen aan uitzendorganisaties. Samanyolu c.s. zijn eigenaren van Turkse tv-kanalen. Partijen komen een ‘Memorandum of Understanding’ (MOU) overeen, waarin zij afspreken dat Local Insert investeringen gaat doen in Australië, zodat de kanalen van Samanyolu c.s. daar gedistribueerd kunnen worden. In de MOU zijn partijen de ontbindende voorwaarde overeengekomen dat Local Insert de kanalen zo snel mogelijk uitzendt na ondertekening van de overeenkomst. Volgens Samanyolu c.s. laat deze zogenaamde ‘Launch date’ te lang op zich wachten en zij beëindigen de samenwerking. Local Insert vordert een verklaring voor recht dat Samanyolu c.s. de samenwerking niet rechtsgeldig heeft beëindigd en vergoeding van de gemaakte kosten.

Hof Amsterdam 7 juli 2020, IT 3224; ECLI:NL:GHAMS:2020:1987 (Appellante tegen Geïntimeerde) Civiel recht. Verbintenissenrecht. Geïntimeerde heeft een ICT-bedrijf. Appellante is strafrechtadvocate en neemt sinds 2011 telefoon-, internetdiensten en een domeinnaam af van geïntimeerde. In 2016 verhuist het advocatenkantoor van appellante en wil zij vanaf verschillende locaties kunnen werken. Zij wil geen gebruik meer maken van de server, waarna geïntimeerde een NAS-box bij haar installeert. Daarna treden diverse problemen op en klaagt appellante meermaals bij geïntimeerde over de werking van de diensten. Uiteindelijk trekt zij de opdracht in en weigert een deel van de facturen te betalen, waarop geïntimeerde een bodemprocedure aanspant. De kantonrechter veroordeelt appellante tot betaling van het volledige factuurbedrag. Appellante grieft in hoger beroep onder andere dat geïntimeerde tekort is geschoten in de nakoming van zijn verplichtingen. Het hof oordeelt dat geïntimeerde uit hoofde van de overeenkomst van opdracht geen vergaande verplichting heeft de verhuizing op ICT-gebied voor te bereiden en daarin (vergaand) te begeleiden of te adviseren. Ook heeft appellante onvoldoende gesteld waaruit volgt dat de relatie tussen partijen meer inhield dan dat geïntimeerde incidenteel diensten aan appellante leverde. Daarnaast stelt appellante dat de bewijslast kan worden omgedraaid, omdat geïntimeerde deskundig is op ICT-gebied. Hier wordt niet in meegegaan. Er wordt geoordeeld dat deze deskundigheid onvoldoende rechtvaardiging is voor afwijking van de hoofdregel ex art. 150 Rv. De grieven falen. Het vonnis wordt bekrachtigd en appelante wordt veroordeeld in de kosten van het geding in hoger beroep.   

Hof Amsterdam 14 juli 2020, IT 3218; ECLI:NL:GHAMS:2020:2016 (Blue Ocean tegen X) Partijen zijn ICT-bedrijven en sloten een overeenkomst ter ontwikkeling en exploitatie van een applicatie op het gebied van human resource management. De ene partij zou de architectuur en de ontwikkeling van de applicatie verzorgen. De andere partij zou de applicatie testen, verkopen en implementeren bij eindgebruikers. Heeft de partij die de ontwikkeling van de applicatie zou verzorgen, zich voldoende ingespannen? Er kan niet worden gesteld dat zij haar inspanningsverplichting, of enige op haar rustende informatie- of waarschuwingsplicht heeft geschonden. Het vonnis wordt bekrachtigd.

SGOA december 2019, IT&R 3106 (Afnemer tegen leverancier) Afnemer houdt zich bezig met de handel in onroerend goed. Leverancier houdt zich onder meer bezig met advisering en ondersteuning op het gebied van informatietechnologie. Bij afnemer wordt ingebroken in haar ICT-systeem door een ongeautoriseerde derde. Afnemer stelt leverancier in gebreke omdat leverancier niet zou hebben voldaan aan haar verplichting het ICT-systeem van afnemer adequaat te beveiligen en haar verplichting zorg te dragen dat de gegevens van afnemer steeds beschikbaar waren. Afnemer ontbindt de overeenkomst, stelt leverancier aansprakelijk voor de schade van afnemer in verband met de inbraak in haar ICT-systeem en schort haar betalingsverplichtingen onder de overeenkomst op in afwachting van erkenning van de schade en betaling van de schadevergoeding door leverancier. Tevens wordt leverancier verzocht de inloggegevens van het nieuwe ICT-systeem aan afnemer te overhandigen en mee te werken aan de transitie naar een andere leverancier, zodat de schade van afnemer niet verder zou oplopen. Leverancier weigert de inloggegevens en medewerking aan de transitie te verschaffen totdat afnemer alle openstaande facturen heeft betaald. Afnemer stelt daarom dat leverancier onrechtmatig handelt door enerzijds te berusten in de gevolgen van de ontbinding en anderzijds te weigeren alle inloggegevens aan afnemer te verschaffen, die afnemer nodig heeft om na ontbinding het beheer van de nieuwe ICT-omgeving door een derde te laten uitvoeren. Het achterhouden van de ontbrekende inloggegevens is volgens afnemer met name onrechtmatig gezien het grote belang van verstrekking daarvan voor afnemers bedrijfsvoering, terwijl leverancier geen nadeel lijdt door die gegevens te verstrekken. Tot slot handelt leverancier ook onrechtmatig door de aanvullende voorwaarde dat afnemer de Vrijwaringsovereenkomst ondertekent alvorens leverancier bereid is tot afgifte van inloggegevens over te gaan.

Vzr. Rechtbank Overijssel 21 februari 2020, IEF 19048, IT 3053 (Aditum c.s. tegen Persistence) Aditum houdt zich bezig met het ontwikkelen, produceren en uitgeven van software. Aditum wordt al dan niet direct bestuurd door X en Y en hun ondernemingen. Persistence houdt zich bezig met het verlenen van diensten, het geven van adviezen en het verrichten van werkzaamheden op het gebied van informatietechnologie, met name softwareontwikkeling, alsmede het in- en verkopen van hard- en software. Persistence wordt bestuurd door de onderneming van X. Tussen X en Y is een businessplan opgesteld op basis waarvan zij een samenwerkingsovereenkomst hebben gesloten tussen hun ondernemingen. Eind 2019 is tussen partijen een geschil ontstaan over de uitvoering van de samenwerkingsovereenkomst, onder meer met betrekking tot de ontwikkelingskosten van de software en de overdracht daarvan door Persistence aan Aditum.

Rechtbank Noord-nederland 4 februari 2020, IT 3050; ECLI:NL:RBNNE:2020:406 (Ziggo tegen gedaagde) Eindvonnis nadat bij tussenvonnis informatie was opgevraagd in het kader van ambtshalve toetsing. Alle 'eenmalige' kosten worden afgewezen omdat Ziggo de algemene voorwaarden niet in het geding heeft gebracht. Buitengerechtelijke incassokosten (BIK) worden afgewezen omdat Ziggo al herhaaldelijk is aangesproken op haar onwettige handelswijze dat zij zelf incassokosten in rekening brengt op de factuur zonder een BIK-brief te sturen. Rente wordt toegewezen over verlaagde hoofdsom vanaf dag der dagvaarding. Daarnaast wordt Ziggo erop gewezen dat zij haar eigen crediteringen als betalingen opneemt in een staatje in de dagvaarding. Daar kom je pas achter nadat de facturen zijn overgelegd. Dit heeft tot gevolg dat de BIK en de rente berekend kunnen zijn over een te hoge hoofdsom.