Privacy  

Conclusie A-G bij HvJ EU 19 december 2019, IT 3001, IEFbe 3109; C-311/18 (Facebook Ireland en Maximilian Schrems) De algemene verordening gegevensbescherming (AVG) bepaalt dat persoonsgegevens mogen worden doorgegeven aan een derde land wanneer dat land een passend niveau van bescherming van die gegevens waarborgt. Bij besluit 2010/87/EU heeft de Commissie modelcontractbepalingen vastgesteld voor de doorgifte van persoonsgegevens aan verwerkers die gevestigd zijn in derde landen. Facebook Ireland geeft persoonsgegevens van Facebookgebruikers uit alle Unielanden geheel of gedeeltelijk door aan servers in de Verenigde Staten, waar ze worden verwerkt. Facebook Ireland waarborgt naar eigen zeggen de privacy van deze gegevens in haar overeenkomst met Facebook Inc, die sinds 20 november 2015 van toepassing is, en beroept zich daarbij op besluit 2010/87. Schrems betwist echter dat de in die overeenkomst vervatte bepalingen in overeenstemming zijn met de modelcontractbepalingen die zijn vastgesteld in besluit 2010/87 en wendt zich daarom naar de toezichthoudende autoriteit. Deze autoriteit is van oordeel dat Schrems’ verzoek afhangt van de vraag of besluit 2010/87 geldig is en vraagt dit aan het Europese Hof van Justitie.

Gerechtshof Den Haag 24 december 2019, IT 2995; ECLI:NL:GHDHA:2019:3539 (Huisjesmelker tegen Google) Appellant beroept zich op het vergeetrecht in de zin van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) en verzoekt Google om 36 weblinks, waarin bijzondere en strafrechtelijke gegevens worden verwerkt en die voortkomen uit de zoekopdracht naar zijn naam, uit de zoekresultaten te verwijderen. Het verzoek wordt afgewezen. Hierbij wordt overwogen dat volgens het GC/CNIL-arrest en artikel 17, derde lid, onder a) AVG het recht op gegevenswissing is uitgesloten wanneer de verwerking noodzakelijk is voor de uitoefening van het recht op vrijheid van informatie. In deze uitspraak is het strikt noodzakelijk, omdat de publicaties melden dat appellant een “huisjesmelker” is en dat hij strafrechtelijk, bestuursrechtelijk en/of civielrechtelijk is aangepakt en/of veroordeeld voor een aantal huurproblemen. Gelet op de actuele discussie in het maatschappelijk en politiek debat over misstanden met huisjesmelkers in de huursector is de informatie die is gepubliceerd over appellant relevant en valt zonder meer onder vrijheid van informatie van het publiek. Tot slot hebben de gegevens die gaan over het contactverbod die appellant aanvoert als strafrechtelijke gegevens geen punitief karakter en gaat het om een civielrechtelijke maatregel.

Rechtbank Midden-Nederland 9 januari 2020, IE 18929, IT 2997; ECLI:NL:RBMNE:2020:24 (Eiseres tegen Artiest) Verweerder heeft in zijn theater-show een fragment van Opsporing Verzocht laten zien waarin de stem van eiseres te horen was. Eiseres stelt dat verweerder haar portretrecht heeft geschonden, onrechtmatig gebruik heeft gemaakt van haar persoonsgegevens en haar persoonlijke levenssfeer ex artikel 8 EVRM heeft geschonden. Het portretrecht ziet op een afbeelding van (een deel van) het gelaat van een persoon, zodanig dat de geportretteerde kan worden herkend. De stem valt hier niet onder, waardoor het beroep op het portretrecht in de zin van artikel 21 Auteurswet niet slaagt. De stem is wel te kwalificeren als biometrisch persoonsgegeven en is in dit geval ook te herleiden naar de identiteit van eiseres. De huidige verwerking van dit biometrisch persoonsgegeven valt echter onder de vrijheid van de artistieke uitdrukkingsvorm. Hierdoor kan eiseres geen beroep doen op het vergeetrecht in de zin van artikel 17 Algemene verordening gegevensbescherming. Ten slotte slaagt het beroep op een schending van haar persoonlijke levenssfeer ook niet, omdat dit niet opweegt tegen het recht op vrijheid van meningsuiting in de zin van artikel 10 EVRM. Bepalend hiervoor was het feit dat eiseres geen bezwaar had gehad als er een andere stem werd gebruikt bij dezelfde beelden, terwijl eiseres dan nog steeds wordt geconfronteerd met de herinneringen van de overval.

Hof Arnhem-Leeuwarden 3 december 2019, IT 2969; ECLI:NL:GHARL:2019:10345 (Appellant tegen financiële instellingen) Er zijn door de financiële instellingen bijzonderheidscodes geregistreerd bij het CKI naar aanleiding van de betalingsachterstanden van appellant. Appellant heeft in het kader van zijn verzoek tot verwijdering van deze gegevens een beroep gedaan op de AVG. Vooropgesteld wordt dat een registratie van persoonsgegevens in het CKI van de Stichting BKR is aan te merken als registratie op grond van een wettelijke plicht conform de AVG. De betrokkene staat dan niet het in de verordening neergelegde recht op gegevenswassing ter beschikking en ook niet het recht van bezwaar. Ook dan dient de verwerking van persoonsgegevens echter te voldoen aan de eisen proportionaliteit en subsidiariteit en is, gelet op de aard van de inbreuk op de privacy, een belangenafweging van geval tot geval nodig.

Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 3 december 2019, IT 2964, LS&R 1767; (Accountant tegen verzekeringsarts) Klaagster is accountant en heeft sinds juli 2015 diverse artsen bezocht vanwege maag-, darm-, gewrichts- en spierklachten. Zij was/is werkzaam als zelfstandig ondernemer, maar was arbeidsongeschikt. Om deze reden is er een claim bij haar arbeidsongeschiktheidsverzekeraar ingediend. Die verzekeraar heeft een medisch adviesbureau ingeschakeld voor de medische beoordeling van de arbeidsongeschiktheidsclaim. Verweerder is werkzaam voor dit medisch adviesbureau. Uit het schriftelijke advies, uitgebracht door de verzekeringsarts en zijn collega onder wiens verantwoordelijkheid hij werkte en tegen wie eveneens klachten aanhangig zijn, blijkt dat er volgens verweerder geen aanleiding bestaat om de arbeidsongeschiktheid vanaf de claimdatum niet kan worden vastgesteld. Klaagster heeft vervolgens haar klacht aanhangig gemaakt, inhoudende onder andere dat verweerder een onjuiste rapportage heeft uitgebracht, die gebaseerd is op onjuiste feiten en die verweerder weigert te corrigeren. De verwijten die klaagster verweerder maakt, zijn volgens het college ongegrond. De conclusies die verweerder heeft getrokken, zijn onderbouwd en de gegevens die deze aannames steunen, zijn vermeld in het rapport van het adviesbureau.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant 21 oktober 2019, IT 2943; ECLI:NL:RBZWB:2019:4846 (Verzoeker tegen Achmea en ABN AMRO) Beschikking. Afwijzing van verzoek tot verwijdering van negatieve BKR-registraties. Er is alle reden is de negatieve BKR-registratie te handhaven, nu de inbreuk die daarmee wordt gemaakt op de privacy van verzoeker niet onevenredig is in verhouding tot het met de registratie te dienen doel. Voor het eerst is geoordeeld dat de verwerking door de banken noodzakelijk is om te voldoen aan een wettelijke verplichting op grond van artikel 6 lid 1 sub c AVG (en niet een gerechtvaardigd belang ex artikel 6 lid 1 sub f AVG).  Daardoor komt de verzoeker geen beroep toe op het recht op bezwaar (artikel 21 lid 1 AVG) en het recht op vergetelheid (artikel 17 lid 1 AVG).

Rechtbank Noord-Holland 14 november 2019, IT 2938; (X tegen ABN AMRO en Rabobank) Eiser, dhr S, is meerdere kredietovereenkomsten aangegaan met Rabobank en ABN Amro. Vervolgens heeft S achterstanden op de kredieten laten ontstaan en is uiteindelijk gestopt met het betalen van de maandtermijnen van deze kredieten. Ondanks herhaalde sommaties is S niet tot betaling overgegaan. Daarop hebben Rabobank en ABN Amro respectievelijk enkele bijzonderheidscodes geregistreerd in het Centraal Krediet Informatiesysteem (CKI) van het BKR. S wenst in het onderhavige geschil om ABN Amro en Rabobank te bevelen de bijzonderheidscoderingen in het CKI van het BKR te verwijderen. Volgens S hebben ABN Amro en Rabobank de verwijdering van de bijzonderheidscoderingen ten onrechte geweigerd. Dit blijkt in het onderhavige geval echter onjuist: de verwerking van persoonsgegevens in het kader van de BKR-registratie is gerechtvaardigd, gezien de registratie nodig is om S tegen overkreditering te beschermen en andere kredietinstellingen te waarschuwen. De belangenafweging die bij de beoordeling van het geschil moet worden gemaakt, valt dus uit in het nadeel van S.

Hof Arnhem-Leeuwarden 5 november 2019, IEF 18806, IT 2935; ECLI:NL:GHARL:2019:9352 (Dutch Film Works tegen Ziggo) Dutch Film Works is voor de film ‘The Hitman’s Bodyguard’ in Nederland de sub-distribiteur. Tevens is zij gerechtigd om op te treden tegen inbreuken op de intellectuele eigendomsrechten. Dutch Film Works heeft Ziggo verzocht opgave te doen van bepaalde klantgegevens die zijn gekoppeld aan IP-adressen afkomstig van haar klanten. Ziggo antwoordt dat zij de gegevens, voor zover nog beschikbaar, zal bewaren maar dat zij niet vrijwillig tot afgifte van de gegevens zal overgaan. Daartoe voeren zij onder andere aan dat het verzoek te weinig informatie bevat om te concluderen dat, en welke, klanten van Ziggo inbreuk hebben gemaakt op de intellectuele eigendomsrechten. In eerste aanleg is Dutch Film Works in het ongelijk gesteld. Zie de uitspraak van 8 februari 2019, [IT 2712]. Er wordt overgegaan tot een belangenafweging van enerzijds het recht op bescherming van persoonsgegevens en anderzijds de bescherming van het intellectueel eigendomsrecht. Vast komt te staan dat Dutch Film Works onvoldoende transparant is over de gevolgen die haar acties voor de betrokken Ziggo klanten teweeg kan brengen. Hierdoor kan er niet getoetst worden of de voorgenomen maatregelen in redelijke verhouding staan tot het gevolg. Ziggo handelt zodoende niet onrechtmatig door de gevraagde klantgegevens niet af te geven. 

Rechtbank Midden-Nederland 25 oktober 2019, IT 2933; ECLI:NL:RBMNE:2019:4954 (OM tegen SIN-NL.) SIN-NL is een stichting die zich inzet voor de verbetering van de positie van slachtoffers van medische fouten of hun nabestaanden, alsmede voor de patientenveiligheid en kwaliteit van de gezondheidszorg. SIN-NL publiceert op het internet een 'zwarte lijst artsen' en een 'zwarte lijst rechters'. Op de lijsten zijn namen van personen of organisaties binnen de gezondheidszorg en overheid vermeld, die volgens SIN-NL tuchtrechtelijk, strafrechtelijk of anderszins verwijtbaar handelen. Mevrouw A was officier van justitie in een strafzaak waarin X werd vervolgd voor smaad, laster en/of belediging van een neuroloog. Haar naam staat sindsdien op de zwarte lijst van artsen. Bij het artikel is ook een foto van haar geplaatst. Tevens staat haar naam in vier berichten op de zwarte lijst van rechters vermeld. De uitlatingen over mevrouw A zijn onrechtmatig: het zijn ernstige beschuldigingen, die als feitelijk waar worden gepresenteerd, maar die niet kloppen. Daarnaast is op de lijsten de naam van eiser 2 vermeld, een journalist die alleen op de lijst staat, omdat hij bij de publieke omroep werkt. Ook al is dit wél juist, er ontbreekt een duidelijke aanleiding om specifiek over hem te berichten. Hij is met A getrouwd, maar dit is niet reden genoeg om over hem in deze context te berichten. De foto had niet zonder de toestemming van A mogen worden gepubliceerd, waardoor inbreuk is gemaakt op het portretrecht van A. Daarnaast zijn de publicaties volgens het OM in strijd met de AVG, hetgeen niet is tegengesproken door gedaagden.

Rechtbank Overijssel 9 oktober 2019, IT 2934; ECLI:NL:RBOVE:2019:3755 (Eiseres tegen Patiëntenfederatie) De Patiëntenfederatie die onder de naam ZorgkaartNederland haar website exploiteert, vertegenwoordigt verschillende patiëntenorganisaties. Via haar website kunnen patiënten naar zorgverleners, waarvan de gegevens op de site zijn vermeld, zoeken en anoniem waarderingen plaatsen over de zorgverleners. Onder de waarderingen staat dat de tekst dat de redactie een waardering niet op de waarheid kan controleren en dat een waardering de persoonlijke mening van de inzender is. Ook is er een reactiemogelijkheid gegeven voor de zorgaanbieder. Op de site van ZorgkaartNederland is een waardering geplaatst waarbij eiseres op alle onderdelen met een 2 is beoordeeld. Vervolgens heeft eiseres de redactie verzocht om haar naam en alle beoordelingen van ZorgkaartNederland te verwijderen.