Internet  

Rb. Zeeland-West Brabant 28 juli 2020, IT 4530; ECLI:NL:RBZWB:2020:3596 (Blue-Care tegen Gemeente Tilburg). Blue-Care is een zorgaanbieder en biedt jongeren begeleiding. Gemeente Tilburg is op grond van de WMO 2015 en de Jeugdwet belast met het toezicht op de naleving van de hierin opgenomen wettelijke voorschriften en de daarmee verband houdende regelingen. Onderzoeken van de gemeente hebben geleid tot de conclusie dat de doelmatigheid, rechtmatigheid en kwaliteit van de begeleiding die door Blue-Care wordt geboden onvoldoende zijn. Cliënten is meegedeeld dat niet langer hun persoonsgebonden budget (pgb) bij zorgaanbieder Blue-Care mogen verzilveren en dat de ten onrechte verstrekte pgb-gelden in het kader van Wmo 2015 en Jeugdwet gedurende de periode 1 januari 2016 tot 18 februari 2020 worden teruggevorderd. Blue-Care heeft bij brief van 10 juli 2020 bezwaar gemaakt tegen deze terugvordering en grondt dit op onrechtmatige daad. De gemeente heeft tevens de declaratiemogelijkheid bij de Sociale Verzekeringsbank (hierna: SVB) is geblokkeerd, waar Blue-Care eveneens tegenop komt met de stelling dat dit onrechtmatig is. De rechtbank stelt vast dat pas op 20 februari 2020 de zorgovereenkomsten worden afgekeurd. Gemeente Tilburg kan daarom de betaling van de tot 1 maart 2020 verleende zorg niet tegenhouden met het argument dat Blue-Care toerekenbaar tekort is geschoten in de nakoming van haar verplichtingen. De rapporten waarop de gemeente zich beroept zien bovendien niet specifiek op de zorg waarop de onderhavige declaraties betrekking hebben. Dit maakt dat de stelling dat Blue-Care geen zorg zou bieden aan haar budgethouders niet voldoende onderbouwd is. De vordering van Blue-Care wordt toegewezen; de blokkade op het SVB-platform dient ongedaan gemaakt te worden.

Rb. Zeeland-West-Brabant 27 maart 2024, IT 4526; ECLI:NL:RBZWB:2024:2326 (Eisers tegen gedaagden). Eisers zijn “influencer en vlogger” en eigenaar van een vakantiewoning. Gedaagde heeft deze woning gehuurd in januari 2023. Tijdens overleg over de eventuele (huur-)koop van de vakantiewoning is een conflict ontstaan, waarbij partijen elkaar de toegang tot de vakantiewoning over en weer hebben ontzegd. Gedaagde heeft vervolgens op LinkedIn een post geplaatst over “de malafide praktijken” van eisers, hen beschuldigd van oplichting en hierbij een foto van eisers toegevoegd. Eisers vorderen een verklaring voor recht dat gedaagde een onrechtmatige daad heeft gepleegd en een schadevergoeding van € 25.000,-. De kantonrechter oordeelt dat, in het licht van zijn recht op vrijheid van meningsuiting, gedaagde zijn persoonlijke mening en frustratie mag uiten, maar hij de grenzen hierbij heeft overschreden. Eisers worden in de berichten in verband gebracht met strafbare feiten, zoals diefstal en chantage, wat niet binnen de grenzen van betamelijkheid valt. Gedaagde is verplicht schadevergoeding van € 500,00 te betalen, inclusief een dwangsom van € 500,00 per grievende uitlating. Daarnaast wordt een contactverbod en een plicht tot plaatsing van een rectificatie opgelegd.

Rb. Overijssel 3 april 2024, IT 4523, IEF 21991; ECLI:NL:RBOVE:2024:1813 (Eiseres tegen verweersters). Eiseres is via een bericht op een website (zie citaat) beschuldigd van banden met en financiering van Hezbollah, een organisatie die als terroristisch wordt gezien. Zij bestrijdt deze beschuldigingen en wenst verwijdering van deze berichten. In onderhavige zaak vordert zij als voorlopige voorziening verstrekking van de NAW-gegevens van de houder van de websites en gebruiker van de Twitter- en Facebookaccounts waarop deze beschuldiging is geuit dan wel te zien is, op straffe van een dwangsom. Verder wil eiseres de nu nog onbekende derden die de beschuldiging verspreiden, in rechte betrekken. Eiseres betrekt in haar vorderingen Versio, Realtime Register, Twitter NL, TIC, Facebook NL en Meta.

Rb. Noord-Holland 26 maart 2024, IT 4517; ECLI:NL:RBNHO:2024:2836 (Verzoeker tegen Google). Verzoeker is de kleinzoon van de oprichter van een wereldwijd opererend vastgoedbedrijf. Verzoeker heeft in juni 2001 zijn drugsdealer doodgeschoten en is veroordeeld tot een gevangenisstraf van zeven jaar. Als de naam van verzoeker als zoekterm wordt opgegeven op Google verschijnt in de zoekresultaten onder andere een link naar een weblog over het schietincident. Verzoeker heeft Google verzocht de link te verwijderen, omdat deze onjuiste informatie zou bevatten en schade toebrengt aan zijn persoonlijke levenssfeer. Zijn recht op gegevenswissing baseert hij op artikel 17 AVG en het arrest van het Hof van Justitie EU van 8 december 2022 [zie IT 4174], waarin wordt uitgelegd dat het dan moet gaan om een publicatie waarvan een aanzienlijk deel van de informatie onjuist is. Google betwist dit.

Rb. Amsterdam 16 februari 2024, IT 4514; ECLI:NL:RBAMS:2024:1479 (Eiser tegen LinkedIn). Eiser had op 31 oktober 2023 op LinkedIn een bericht geplaatst waarin hij kritiek uit op het beleid van de Nederlandse regering inzake de Gaza-oorlog. Dezelfde dag heeft LinkedIn zijn account geblokkeerd. Eiser heeft LinkedIn twee sommatiebrieven gestuurd waarin hij verzoekt de verwijdering van zijn account ongedaan te maken en vervolgens zijn 4.545 tweedegraadsvolgers (weer) zichtbaar te maken. Hij suggereert dat het bericht de reden was voor het beperken van zijn account. Eiser vordert in dit kort geding herstel van zijn LinkedIn-algoritme en veroordeling van LinkedIn tot het plaatsen van een rectificatie op haar thuispagina. De vordering om LinkedIn te veroordelen het algoritme (bereik) aan te passen is niet toewijsbaar, omdat uit de gegevens niet blijkt dat dit is gedaald na verwijdering van het account. De vordering tot veroordeling tot het plaatsen van een rectificatie wordt ook afgewezen, omdat niet is gebleken dat LinkedIn onrechtmatig heeft gehandeld. Bovendien hadden partijen een overeenkomst afgesloten waarin neergelegd is dat LinkedIn het recht heeft het account tijdelijk te beperken wanneer dit nodig is. Eiser voert aan dat de beperking van het account naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is en beroept zich op zijn vrijheid van meningsuiting. Op grond van haar eigendomsrecht en ondernemingsvrijheid is LinkedIn echter bevoegd dergelijke beperkingen op te leggen. Alleen bij een essentiële vernietiging van de vrijheid van meningsuiting kan de overheidsrechter ingrijpen. In onderhavige zaak is dat niet het geval. De vorderingen worden afgewezen.

Rb. Overijssel 27 februari 2024, IE 21934, IT 4490; ECLI:NL:RBOVE:2024:1070 (De Arbeidsmediators tegen gedaagden). Tussen partijen heeft een geschil bestaan over het gebruik van de handelsnaam ‘Dé ArbeidsMediator’. Partijen hebben in oktober 2022 ter beëindiging van dat geschil een overeenkomst gesloten waarin is bepaald dat de Domeinnaam nog voor een periode van 6 maanden mag gebruiken. Na verloop van deze 6 maanden zal de Domeinnaam worden overgedragen door Partij B aan Partij A. Partij A zegt hierbij toe dat de Domeinnaam voor een periode van 2 jaar vanaf datum overeenstemming niet door haar gebruikt zal worden en gedurende deze periode enkel ter registratie zal worden aangehouden. Partijen vorderen over en weer contractuele boetes vanwege het niet nakomen van een vaststellingsovereenkomst. De kantonrechter merkt ten eerste op dat niet in de vaststellingsovereenkomst staat dat Partij B de Domeinnaam binnen de periode van zes maanden aan De Arbeidsmediators diende over te dragen. Echter staat wel in de overeenkomst vermeld dat Partij B de Domeinnaam nog voor een periode van zes maanden mag gebruiken. Nu vaststaat dat de Domeinnaam na afloop van de periode van zes maanden is blijven doorlinken naar Partij B, schendt Partij B de vaststellingsovereenkomst en wordt de vordering in conventie toegewezen. Ook de Arbeidsmediators schendt de vaststellingsovereenkomst nu vaststaat dat de Domeinnaam vanaf 30 juni 2023 tot 5 september 2023 was doorgelinkt naar de website van De Arbeidsmediators. Ook de vordering in reconventie wordt toegewezen.

Rb. Amsterdam 23 januari 2024, IT 4469; ECLI:NL:RBAMS:2024:441 (Eiseres tegen ING) Eiseres heeft een betaalrekening bij de ING. ING heeft een beleid opgesteld voor slachtoffers van bankhelpdeskfraude, ook wel bekend als 'spoofing'. Dit type fraude omvat situaties waarbij een oplichter zich voordoet als een medewerker van de bank en het slachtoffer misleidt om een betaling uit te voeren.

Rb. Midden-Nederland 12 januari 2024, IT 4457; ECLI:NL:RBMNE:2024:75 (Verdachte tegen officier van justitie) In deze zaak wordt verdachte beschuldigd van verschillende strafbare feiten. De verdachte wordt onder andere verdacht van het ongeoorloofd binnendringen van servers en netwerken van financiële instellingen en het vervaardigen en verhandelen van gegevens zoals gebruikersnamen en wachtwoorden. Verdachte is naar voren gekomen in het internationale onderzoek naar de criminele digitale marktplaats Genesis Market waar de gestolen digitale identiteit van ruim twee miljoen nietsvermoedende mensen te koop werd aangeboden (Operatie Cookiemonster).

Hof Amsterdam 5 december 2023, IT 4451, ECLI:NL:GHAMS:2023:2971 (Criteo tegen geïntimeerde) Criteo is een bedrijf in de ‘Adtech-industrie’. Criteo plaatst via de website van derden zogeheten ‘tracking cookies’ op computers en/of mobiele appraten. Geïntimeerde is een natuurlijke persoon. Op 18 oktober 2023 heeft de voorzieningenrechter van rechtbank Amsterdam geoordeeld dat Criteo niet langer tracking cookies mag plaatsen zonder haar toestemming [zie IT 4404].

In eerste aanleg oordeelde de voorzieningenrechter dat Criteo het plaatsen van tracking cookies moet staken. Criteo heeft meerdere grieven hiertegen aangevoerd. Criteo stelt dat er een deugdelijke motivering mist. Deze grieven worden niet in behandeling genomen, omdat alle vorderingen en verweren in hoger beroep opnieuw behandeld zullen worden. Voorts betwist Criteo het spoedeisend belang in deze zaak. De grief faalt omdat de spoedeisendheid nodig is voor het beëindigen van een onrechtmatige gedraging, namelijk het plaatsen van tracking cookies zonder dat daarvoor toestemming is verleend. Criteo stelt dat door het plaatsen van tracking cookies geen persoonsgegevens worden gedeeld. Echter, de omschrijving van persoonsgegevens is ruim. Het is zeer aannemelijk dat klanten op websites als Vitakruid persoonsgegevens achterlaten bij het aanschaffen van producten. Om die reden is het voldoende aannemelijk gemaakt dat er persoonsgegevens van geïntimeerde in strijd met de AVG zijn verspreid en verwerkt. Aangekomen bij de belangenafweging. Als Criteo aan de AVG voldoet gaat dit ten koste van haar commercieel belang. Het commerciële belang van Criteo weegt minder zwaar dan het belang van geïntimeerde dat haar persoonsgegevens onrechtmatig worden verspreid en verwerkt. Het hof bekrachtigt het vonnis inhoudelijk deels, maar vernietigt het vonnis desondanks om het dictum opnieuw te formuleren. Hierbij gebiedt het hof Criteo het onrechtmatig handelen te doen staken en gestaakt te houden. Daarbij wordt Criteo veroordeelt in de proceskosten.

Vzr. Rb. Amsterdam 23 november 2023, IT 4442; ECLI:NL:RBAMS:2023:7466 (Eisers tegen gedaagde). Eiser 2 is bestuurder van eiser 1 (hierna tezamen: eisers), een investeringsmaatschappij in de vastgoedsector. Gedaagde heeft in de zomer van 2023 berichten geplaatst op LinkedIn en e-mails gestuurd naar zakelijke contacten van eisers, waarin zij eiser 2 beschuldigt van onder meer fraude, diefstal, inbraak en huisvredebreuk. Zo zouden eisers (onder andere) hebben gesjoemeld met het persoonsgebonden budget van de moeder van gedaagde en zaken ontvreemd uit haar huis. Eisers geven ter zitting aan dat deze beschuldigingen volstrekt onjuist zijn. Eisers vorderen dat gedaagde wordt verboden om contact op te nemen met de zakelijke relaties van eisers, haar te verbieden om zich in welke vorm dan ook negatief uit te laten over eisers en haar te bevelen alle reeds geplaatste berichtgeving op social media, waaronder LinkedIn, te verwijderen.