Dossiers

HvJ EU 22 juni 2021, IT 3562, IEFbe 3238; ECLI:EU:C:2021:504 (B tegen Republiek Letland)  Het Hof geeft in deze uitspraak een antwoord op een aantal door het Letse grondwettelijk hof gestelde prejudiciële vragen. De persoonsgegevens van natuurlijk persoon B staan bij de Letse directie verkeersveiligheid geregistreerd, omdat hij een aantal verkeersovertredingen heeft begaan. Op basis van deze overtredingen zijn er zogenaamde strafpunten aan B toegekend. Vervolgens is het door middel van deze regeling ook voor een ieder mogelijk om zonder belang inzage te krijgen in dit soort gegevens. B betwist dat deze regeling in overeenstemming is met de AVG, omdat de regeling het recht op eerbiediging van het privéleven zou schenden. In de eerste plaats merkt het Hof op dat de informatie over strafpunten kwalificeert als persoonsgegevens, die binnen de werkingssfeer van de AVG valt. Verder oordeelt het Hof dat deze regeling niet proportioneel is in verhouding tot het doel, namelijk het verbeteren van de verkeersveiligheid. Het feit dat het om een min of meer openbaar register gaat, doordat iedereen zonder direct belang persoonsgegevens van anderen kan inzien, leidt bovendien tot onverenigbaarheid met de AVG. 

BG.legal zoekt een juridisch medewerker/advocaat data en AI, IT- en privacyrecht.
BG.legal is een full service advocatenkantoor met 22 advocaten en juristen. Technologie is één van de sectoren waar wij ons op richten. Niet alleen omdat wij de mogelijkheden van nieuwe technologie boeiend vinden, maar ook omdat wij werken voor cliënten die software ontwikkelen en verkopen. En voor cliënten die met data/Artificial Intelligence/blockchain aan de slag zijn of juist aan de slag willen. Aan ons dan de vraag om de juridische aspecten daarvan te begeleiden. Niet door drempels en belemmeringen te zien, maar juist om kansen te zien en het mogelijk te maken die kansen te grijpen.
Lees verder.

Digitale Services Act: wie bepaalt wat er gezegd en verhandeld mag worden? Deze vragen (en meer) worden behandeld tijdens de VMC online webinar op vrijdagmiddag 25 juni van 15.00 tot 17.00 uur.

In 2000 nam de Europese Unie de e-commerce richtlijn aan. Daarin staat onder welke voorwaarden internetaanbieders en aanbieders van hostingdiensten gevrijwaard van aansprakelijkheid zijn voor de informatie zij namens hun klanten doorgeven of hosten. Er zijn de afgelopen 20 jaar allerlei nieuwe platformdiensten ontstaan. Denk aan Bol.com, Amazon, Marktplaats, Werkspot, Uber en natuurlijk sociale media zoals Instagram, YouTube en TikTok.

Recent deed Dirk Visser een oproep aan zowel erfgoedinstellingen als aan commerciële filmproducenten voor het aangaan van een interessante wedloop [IEF 19982]. De inzet is het online kunnen zetten van out-of-commerce (hierna: o-o-c) filmwerken en televisieprogramma’s door bijvoorbeeld een audio-visueel archief. De erfgoedinstellingen worden door Visser aangespoord de o-o-c-werken in hun collecties met dat oogmerk aan te melden bij de (inmiddels ingerichte) “Out-of-Commerce Works Portal” in Alicante. Tegelijkertijd worden de commerciële producenten opgeroepen gebruik te maken van de opt out-mogelijkheid, als zij hun werken juist niet online willen zien verschijnen op de websites van de archieven.
Lees verder.

Hof Amsterdam 18 mei 2021, IT 3559; ECLI:NL:GHAMS:2021:1368 (Klaagster tegen gerechtsdeurwaarder) Er is onterecht beslag gelegd op het inkomen van klaagster, omdat het een vordering op haar echtgenoot betrof en zij onder huwelijkse voorwaarden zijn getrouwd. De deurwaarder heeft ook de werkgever van klaagster benaderd, nu hij in de veronderstelling was dat de vordering ook op het vermogen van klaagster verhaald zou kunnen worden. Klaagster is van mening dat hiermee haar privacy is geschonden. Het hof oordeelt dat de deurwaarder inderdaad minder ver had kunnen gaan met betrekking tot het inwinnen van informatie. 

HvJ EU 22 juni 2021, IEF 20039, IT 3558; IEFbe 3237; ECLI:EU:C:2021:503 (Frank Peterson tegen YouTube en Elsevier tegen Cyando)  Beantwoording van prejudiciële vragen. Het betreft hier twee gevoegde zaken. In 2008 zijn op YouTube een aantal werken van muziekproducent Frank Peterson zonder diens toestemming verschenen. In 2013 zijn een aantal werken van uitgeverij Elsevier op het platform van Cyando verschenen. De hoogste Duitse rechter heeft vervolgens een aantal prejudiciële vragen gesteld over de aansprakelijkheid van platformexploitanten met betrekking tot auteursrechtelijk beschermde werken. Allereerst komt de vraag aan de orde of er sprake is van een 'mededeling aan het publiek' in de zin van richtlijn 2001/29. Hierover zegt het Hof dat dit alleen het geval is wanneer het platform er toe bijdraagt dat het publiek toegang tot die content wordt gegeven, wetende dat het om beschermde werken gaat en deze content niet prompt verwijdert of de toegang ertoe niet prompt blokkeert. Om te worden uitgesloten van vrijstelling van aansprakelijkheid moet een platform volgens het Hof kennis hebben van de concrete, onwettige handelingen van gebruikers ten aanzien van de geüploade werken. Zie ook [IEF 18242]. 

HR Conclusie P-G 17 juni 2021, IT 3557; ECLI:NL:PHR:2021:618 (X tegen Staatssecretaris van Financiën)  Deze zaak gaat over een zogenaamde fraudelijst van de Belastingdienst. Bij een vermoeden van fraude zijn belastingplichtigen geselecteerd en zonder hun medeweten op deze lijst geplaatst. De vraag is of deze selectie rechtmatig is geweest. Ook de eiser in cassatie is op deze lijst geplaatst, nadat zij meer gemaakte kosten dan inkomsten heeft opgegeven. Eiser stelt daarentegen dat zij slachtoffer is van etnisch profileren. De P-G concludeert dat ten aanzien van de situatie van eiser de normale gang van zaken is gevolgd en er dus geen sprake is van etnisch profileren. Een andere belangrijke algemene conclusie van de P-G is, dat belastingplichtigen ontvankelijk zijn voor bezwaar en beroep, ondanks dat de termijn is verstreken, omdat zij destijds geen weet hadden van hun plaatsing op de fraudelijst. Ook concludeert de P-G dat het verwerken van persoonsgegevens in het kader van dit project in strijd is met privacywetgeving, omdat de Awr niet voorziet in specifieke voorschriften voor deze verwerking. 

Hof Den Haag 15 juni 2021, IT 3556; ECLI:NL:GHDHA:2021:1052 (Stichting Stop5GNL tegen de Staat) Kort geding. Niet-ontvankelijkverklaring van stichting die opkomt tegen de invoering van 5G protocol voor mobiele communicatie. Stichting is niet-ontvankelijk omdat zij tegen de besluiten van de Staat kan of had kunnen opkomen bij de bestuursrechter. De Stichting Stop5GNL stelt zich ten doel om de inwoners van Nederland te beschermen tegen gezondheidsrisico’s als gevolg van elektromagnetische velden die worden gebruikt voor mobiele communicatie. 5G is de nieuwste standaard voor mobiele communicatie. De Stichting is een procedure begonnen tegen de Staat, waarin zij vordert dat de rechter de Staat verbiedt om het gebruik van 5G toe te staan. Volgens de Stichting zijn aan het gebruik van 5G risico’s voor de volksgezondheid verbonden, die de Staat onvoldoende heeft onderzocht. De voorzieningenrechter had de vorderingen van de Stichting eerder al afgewezen.

Inhoudsopgave Computerrecht 2021-03
EDITORIAL
112    De Europese Geoblocking Verordening: State of Play / p. 239,  M. de Koning

ARTIKELEN
113    Het Digitaal Stelsel Omgevingswet: ICT-flop of belofte voor de toekomst? / p. 241
De wetgever kwam in 2013 met ambitieuze plannen voor de digitalisering van informatie over de fysieke leefomgeving en de afwikkeling van vergunningaanvragen. Inmiddels zijn de ambities naar beneden bijgesteld. Met de Omgevingswet wil de Nederlandse wetgever diverse wetten die zien op de fysieke leefomgeving vereenvoudigen en samenvoegen. Om die vereenvoudiging te kunnen realiseren is een belangrijke rol weggelegd voor digitalisering, meer specifiek in de vorm van het Digitaal Stelsel Omgevingswet (DSO). In dit artikel zal worden betoogd dat de oorspronkelijke ambities van de wetgever de moeite waard zijn om alsnog te realiseren.
A. Drahmann & J.H.M. Huijts

HvJ EU 17 juni 2021, IEF 20033, IEFbe 3236, IT 3555; ECLI:EU:C:2021:492 (MICM) De onderneming Mircom International Content Management & Consulting (M.I.C.M.) Limited (hierna: „Mircom”) heeft bij de ondernemingsrechtbank Antwerpen (België) een verzoek om informatie ingediend tegen Telenet BVBA, een internetprovider. Met dit verzoek wordt beoogd een beslissing te verkrijgen waarbij Telenet wordt gelast om aan de hand van de IP-adressen die een gespecialiseerde onderneming voor Mircom heeft verzameld, de identificatiegegevens van Telenetklanten over te leggen. De internetverbindingen van Telenetklanten zijn gebruikt om via het BitTorrentprotocol films uit de catalogus van Mircom op een peer-to-peernetwerk te delen. Telenet verzet zich tegen het verzoek van Mircom.
De verwijzende rechter heeft het Hof gevraagd of het delen op dit netwerk van onderdelen van een mediabestand met een beschermd werk krachtens het Unierecht een mededeling aan het publiek vormt. Voorts of een houder van intellectuele-eigendomsrechten, zoals Mircom, die deze rechten niet exploiteert, maar schadevergoeding vordert van vermeende inbreukmakers, gebruik kan maken van de maatregelen, procedures en rechtsmiddelen waarin het Unierecht voorziet om de eerbiediging van die rechten te verzekeren, bijvoorbeeld door om informatie te verzoeken. Ten slotte heeft de verwijzende rechter het Hof verzocht duidelijkheid te verschaffen over de vraag of Mircom de IP-adressen van de klanten op rechtmatige wijze heeft verzameld en of het rechtmatig is om de door Mircom aan Telenet gevraagde gegevens te verstrekken. Zie ook het persbericht van het HvJ EU.

Antwoorden op de prejudiciële vragen: