Dossiers

HvJ EU 10 september 2025, IT 4950; ECLI:EU:T:2025:842 (Meta Platforms Ireland Ltd tegen Europese Commissie). Meta Platforms Ireland Ltd (hierna: Meta Platforms) vordert met haar beroep op artikel 263 VWEU een nietigverklaring van uitvoeringsbesluit C(2023) 8176 final van de Europese Commissie van 27 november 2023 tot vaststelling van de toezichtsvergoeding die voor Facebook en Instagram geldt krachtens artikel 43, lid 3, van verordening (EU) 2022/2065 van het Europees Parlement en de Raad. Meta Platforms voert hiertoe zes middelen aan. Het vijfde middel is van belang: de methode voor de berekening van het gemiddeld aantal maandelijkse actieve afnemers (hierna: GAMAA) is onjuist en onrechtmatig voor zover de Commissie haar gedelegeerde bevoegdheid heeft uitgeoefend via individuele uitvoeringshandelingen. Met dit middel voert Meta Platforms aan dat het bestreden besluit onjuist is en in strijd is met artikel 290, lid 1, en artikel 291, lid 2, VWEU, artikel 33, lid 3, artikel 43, lid 4, en artikel 87 van de digitaledienstenverordening en artikel 4, lid 2, van gedelegeerde verordening 2023/1127, aangezien het doel ervan verder reikt dan de vaststelling van een uitvoeringshandeling om het bedrag van de vergoeding te bepalen doordat het een nieuwe gemeenschappelijke methode voor de berekening GAMAA invoert en het de digitaledienstenverordening op onaanvaardbare wijze aanvult. 

Gerecht EU 10 september 2025, IT 4949; ECLI:EU:T:2025:843 (TikTok Technology Ltd tegen Europese Commissie). TikTok Technology Ltd (hierna: TikTok) vordert door haar beroep op artikel 263 VWEU een nietigverklaring van uitvoeringsbesluit C92023) 8173 final van de Europese Commissie van 27 november 2023 tot vaststelling van de toezichtsvergoeding die voor TikTok geldt krachtens artikel 43, lid 3, van verordening (EU) 2022/2065 van het Europees Parlement en de Raad (hierna: het bestreden besluit). Overeenkomstig artikel 43 van de digitaledienstenverordening brengt de Commissie aanbieders van zeer grote onlineplatforms (hierna: „ZGOP’s”) en van zeer grote onlinezoekmachines (hierna: „ZGOZ’s”) een jaarlijkse toezichtsvergoeding in rekening voor elke dienst waarvoor zij zijn aangewezen krachtens artikel 33. Die vergoeding wordt vastgesteld middels een uitvoeringshandeling en is bestemd om de geraamde kosten te dekken die de Commissie maakt in verband met haar toezichtstaken uit hoofde van de digitaledienstenverordening. Overeenkomstig artikel 43, lid 4, van deze verordening stelt de Commissie die vergoeding vast volgens de methode die zij heeft vastgesteld in een gedelegeerde handeling, met inachtneming van de beginselen die zijn neergelegd in artikel 43, lid 5, van die verordening. TikTok voert vijf middelen aan, waarvan de eerste is ontleend aan een schending van artikel 43, lid 5, onder b), van de digitaledienstenverordening en, bij wege van exceptie, aan de onwettigheid van artikel 4, lid 2, van gedelegeerde verordening 2023/1127. Dit valt uiteen in vijf onderdelen. Ten eerste, het gebruik van de gemeenschappelijke methode is niet rechtmatig, ten tweede, schending van artikel 43, lid 5, onder b), van de digitaledienstenverordening, gelezen in samenhang met artikel 3, eerste alinea, onder p), van de digitaledienstenverordening, betreffende de wettelijke definitie van het GAMAA, ten derde, de methode die in het bestreden besluit is gebruikt om het GAMAA te ramen behandelt de platforms discriminatoir, ten vierde, noch artikel 43 van de digitaledienstenverordening noch artikel 4, lid 2, van gedelegeerde verordening 2023/1127 vormt een rechtsgrondslag voor de vaststelling van een methode voor de berekening van het GAMAA in een uitvoeringshandeling, en ten vijfde, aanvoering van een exceptie van onwettigheid met betrekking tot artikel 4, lid 2, van gedelegeerde verordening 2023/1127. 

Hof Den Haag 15 juli 2025, IEF 22902; IT 4948; ECLI:NL:GHDHA:2025:1751 (SDL tegen de Staat). SDL heeft aan de Staat licenties verleend voor gebruik van door haar ontwikkelde software. Het gaat om software die de mogelijkheid biedt om een blauwdruk te creëren voor website-publicaties zodat deze er eenduidig uitzien. In deze zaak vordert SDL schadevergoeding omdat de Staat haar software heeft gebruikt op een wijze die volgens SDL buiten de scope van de verleende licenties valt en daarmee inbreukmakend is. De rechtbank heeft de vorderingen afgewezen (IEF 21901). SDL was het hier niet mee eens en is in hoger beroep gegaan. SDL vordert nog steeds een schadevergoeding in verband met de auteursrechtinbreuk wegens het zonder toestemming gebruik van de dubbele Blueprint Foundation BPI en BPII en de SSO Foundation naast de RWS Foundation. De vraag is i.c. of de Staat bevoegd was om de in licentie verkregen software meer dan één keer te installeren. Het antwoord hangt af van hetgeen partijen bij de licentieovereenkomst hebben afgesproken, dit moet door uitleg worden bepaald. Bij de uitleg van een overeenkomst komt het aan op de zin die partijen daaraan over en weer redelijkerwijs in de gegeven omstandigheden mochten toekennen. Het gaan om een schriftelijke overeenkomst waarbij niet is onderhandeld.  

Rb. Den Haag 30 juni 2025, IT4947, ECLI:NL:RBDHA:2025:15486 (Eiser tegen Bybit). Het geschil tussen eiser en Bybit gaat over boilerroomfraude. Eiser stelt dat hij in de dagvaarding dat hij door oplichting ertoe is bewogen om te investeren in cryptovaluta. Daarna is eiser slachtoffer geworden van vervolgfraude ('recovery fraude'). Eiser heeft met een blockchain tracing-onderzoek achterhaald dat de gestolen cryptovaluta van ETH Recovery scam zijn ontvangen op een deposit adres dat onderdeel is van exchangeplatform Bybit. Het bij dit adres behorende gebruikersaccount staat op naam van een persoon. De vorderingen van eiser in dit kort geding strekken ertoe de naam- en adresgegevens van de bij het gebruikersaccount behorende persoon van Bybit te verkrijgen, zodat eiser een bodemprocedure tegen die persoon kan beginnen. Daarnaast wil eiser het gebruikersaccount laten bevriezen, zodat hij zich later bij een toewijzend bodemvonnis op de activa in dit account kan verhalen. 

Hoe kijkt de wereld naar Europese techregulering, en welke ethische dilemma’s brengt technologische innovatie met zich mee? Tijdens ons studentensymposium dagen wij rechtenstudenten en recent afgestudeerden uit om verder te kijken dan (tech)regelgeving alleen. Er zal een keynote zijn over de oorsprong en toekomst van Europa’s techreguleringsagenda en een interactieve workshop over technology ethics.

Aansluitend is het podium voor de drie finalisten van de Brinkhof Internetscriptieprijs 2025. Zij presenteren hun scripties, waarna de jury de winnaar bekendmaakt. We sluiten af met een borrel, een ideale kans om informeel kennis te maken met onze collega’s.

Wil je het evenement bijwonen? Registreer je dan hier. Het symposium is toegankelijk voor alle bachelor- en masterstudenten die studeren of zijn afgestudeerd aan een Nederlandse rechtenfaculteit. De voertaal is Engels.

Datum: 15 oktober 2025 | Tijd: 13:30 - 17:00 | Locatie: Brinkhof, Amsterdam

Programma
13.00 – Inloop
13.30 – Opening
13.35 – Keynote door Remy Chavannes en Arlette Meiring over de koers van EU-techregulering
14.30 – Interactieve workshop door Ben Zevenbergen over technology ethics
15.30 – Pauze
15.45 – Presentaties drie finalisten Internetscriptieprijs*
16.30 – Juryverslag en prijsuitreiking
17.00 – Borrel
 
* De finalisten worden binnenkort bekend gemaakt

Rb. Den Haag 20 augustus 2025, IT 4944, ECLI:NL:RBDHA:2025:15593 (DATS tegen Trio). DATS en Trio sloten een overeenkomst: DATS zou tegen betaling een blockchainproduct ontwikkelen. Volgens DATS bleven facturen aan Trio onbetaald, ze vordert betaling. Trio stelt op hun beurt dat DATS het afgesproken werk niet heeft geleverd. De rechtbank stelt voorop dat niet kan worden bepaald welke werkzaamheden DATS ter uitvoering van de overeenkomst exact heeft verricht. Dat er bepaalde werkzaamheden zijn verricht staat vast, maar ook staat vast dat werkzaamheden ter waarde van $ 56.000 dollar niet zijn verricht. Daarmee is een deel van de vordering van DATS ter hoogte van dat bedrag reeds niet voor toewijzing vatbaar. Verder staat vast dat de tokenisatie (het omzetten van de waarde van de energie van de zonnepanelen in digitale tokens), voor Trio een zeer belangrijk onderdeel van het project, evenmin is afgerond. Omdat niet is komen vast te staan dat tegenover de vordering van DATS door haar verrichte werkzaamheden staan, zal de vordering worden afgewezen. Daarmee is de vordering tot betaling van buitengerechtelijke incassokosten evenmin voor toewijzing vatbaar. 

Tijdens het Nationaal Mediarechtcongres op donderdag 20 november 2025 komen opnieuw de belangrijkste actuele thema’s rond media en recht aan bod onder leiding van Remy Chavannes (Brinkhof). De paneldiscussies worden gevoerd door experts uit beleid, praktijk en advocatuur. Wie dit zijn is inmiddels bekend. 

Koper poetsen op de Titanic? Over de toekomst van de publieke omroep gaan in gesprek:

• Youssef Louakili (Ministerie van OCW)
• Zohair el-Yassini (Streamingdiensten Nederland)
• Lonneke van der Zee (BNNVARA)

Het sandwichmodel voor de algoritmische samenleving? Over de verplichte vindbaarheid van mediadiensten van algemeen belang discussiëren:

• Marcel Betzel (Commissariaat voor de Media)
• Isabel van Enckevort (Amazon Prime)
• Matthijs Linneman (NOS)

Daarnaast staan bijdragen gepland van onder meer Fatiya Munkaila (Brinkhof) over de bescherming van de minderjarige mediaconsument en een jurisprudentie-update onrechtmatige perspublicaties door Jens van den Brink en Lotte Oranje (Kennedy Van der Laan).

Rb. Rotterdam 23 juli 2025; IT 4941; ECLI:NL:RBROT:2025:9088 (SDBN tegen Amazon). De Rechtbank Rotterdam heeft in een collectieve actie van de Stichting Data Bescherming Nederland (SDBN) tegen Amazon prejudiciële vragen gesteld aan het Hof van Justitie van de EU. SDBN stelt dat Amazon sinds 25 mei 2018 persoonsgegevens van circa vijf miljoen Nederlandse accounthouders in strijd met de AVG verwerkt en vordert dat Amazon dit onrechtmatig handelen staakt en schade vergoedt. De procedure valt onder de WAMCA (Wet afwikkeling massaschade in collectieve actie), die sinds 2020 ook schadevergoedingsvorderingen in collectieve acties mogelijk maakt. Kernpunt is of SDBN voldoet aan de ontvankelijkheidseisen van de WAMCA, waaronder de gelijksoortigheid van belangen en representativiteit van de achterban. Amazon betwist dat, onder meer vanwege het ontbreken van voldoende steun vanuit de achterban en de afhankelijkheid van procesfinanciering. De rechtbank oordeelde dat SDBN grotendeels voldoet aan de formele WAMCA-vereisten, maar hield de beoordeling van representativiteit en gelijksoortigheid aan in afwachting van uitleg door het HvJEU.

Rb. Amsterdam 4 februari 2020, IT 4940; ECLI:NL:RBAMS:2020:3786 (Eiseres tegen de korpschef van politie). Eiseres verzoekt de politie om inzage in alle over haar geregistreerde persoonsgegevens, gebaseerd op de AVG. Ze wil weten welke gegevens er zijn, het doel van gebruik, aan wie ze zijn verstrekt, hoe ze worden beveiligd, de herkomst, de opslagduur en of er automatische besluitvorming plaatsvindt. Ze vraagt ook om inzage in verslagstukken van gesprekken met de wijkagent. De korpschef interpreteert het verzoek echter als een inzageverzoek op grond van artikel 25 van de Wet politiegegevens (Wpg) en verstrekt een overzicht van alle registraties in het Bedrijfsprocessensysteem van de politie. Oudere gegevens zijn verwijderd of beperkt raadpleegbaar, en communicatie met derden zoals de GGD vindt plaats op basis van art. 20 Wpg en het convenant Zorg en Overlast. Er is geen sprake van automatische besluitvorming en er zijn passende beveiligingsmaatregelen getroffen.

Hof Arnhem-Leeuwarden 1 juli 2025; IT 4943; ECLI:NL:GHARL:2025:4776 ([appellanten] tegen [geïntimeerden]). Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft in hoger beroep geoordeeld over een burenconflict. De voorzieningenrechter had eerder beslist dat [appellanten] hun beveiligingscamera’s moesten afplakken zodat geen beelden meer konden worden gemaakt van het perceel en de woning van [geïntimeerden]. Het hof bekrachtigt die beslissing: hoewel [appellanten] stellen dat een privacy-mask voldoende bescherming biedt, kunnen zij dat zelf op elk moment uitschakelen. Gezien de ernstig verstoorde verhoudingen en het gebrek aan vertrouwen mocht de voorzieningenrechter daarom een afplakplicht opleggen. De termijn van een week en de dwangsom van €100 per dag (maximaal €10.000) zijn volgens het hof redelijk.