Aanbesteding  

Hof Den Haag 2 december 2025, IT 5041; ECLI:NL:GHDHA:2025:2573 (Vialis tegen de Staat). Vialis heeft na een aanbestedingsprocedure een overeenkomst gesloten met de Staat voor de gefaseerde levering van de hardware voor ‘intelligente wegkantstations’ (iWKS). Vialis vindt dat de Staat zijn verplichtingen uit die overeenkomst niet nakomt, onder meer omdat de door Vialis per tijdseenheid verwachte bestellingen uitbleven. De rechtbank heeft een beperkt deel van de vorderingen van Vialis toegewezen [IT 4760]. Vialis heeft in hoger beroep haar eis gewijzigd. Zij vordert in hoger beroep onder meer dat de Staat wordt veroordeeld om over de komende periode specifieke aantallen iWKS kasten van Vialis af te nemen, zodat Vialis de productiecapaciteit die zij voor deze opdracht had ingepland ook daadwerkelijk kan aanwenden.

Gerecht in eerste aanleg van Sint Maarten, 13 september 2024, IT 4825; ECLI:NL:OGEAM:2024:104 (BearingPoint tegen het Land). In 2017 schreef de belastingdienst van Sint Maarten (hierna: het Land) een aanbesteding uit voor een geïntegreerd ICT-systeem. BearingPoint deed hieraan mee, maar hun vordering tot nakoming van een vermeende overeenkomst werd in kort geding in 2021 afgewezen. In 2023 volgde een nieuwe aanbestedingsprocedure, waarbij BearingPoint als tweede eindigde en DataTorque als winnaar werd geselecteerd. BearingPoint vordert in deze zaak primair dat het Land Sint Maarten wordt verboden de aanbesteding definitief te gunnen aan DataTorque of een andere partij dan BearingPoint, en dat het Land verplicht wordt de voorlopige gunning in te trekken en de opdracht definitief aan BearingPoint te gunnen. BearingPoint stelt dat het Land in strijd heeft gehandeld met de Comptabiliteitsverordening en met de redelijkheid en billijkheid. Dit onder andere omdat het Land pas ná de inschrijving bekend heeft gemaakt dat het prijscriterium beoordeeld zou worden aan de hand van een specifieke staffelmethode. Dit is volgens BearingPoint in strijd met het transparantiebeginsel. Het Land stelt dat de evaluatie door een onafhankelijke commissie plaatsvond op basis van vooraf kenbare criteria.

Vzr. Rb. Den Haag 4 maart 2025, IT 4822; ECLI:NL:RBDHA:2025:3645 (Capgemini tegen de Staat en Fast Enterprises). Tussen de Staat der Nederlanden (hierna: de Staat) en Capgemini is in geschil of aan de aanbestedingsprocedure fundamentele gebreken kleven. Het betreft de overheidsopdracht ‘IT Omzetbelasting’ (hierna: de Opdracht). Capgemini vordert de Staat te verbieden om de Opdracht op basis van de gunningsbeslissing aan Fast Enterprises te gunnen, de aanbestedingsprocedure te staken en gestaakt te houden en indien wenselijk de Opdracht opnieuw aan te besteden. Capgemini stelt dat de Staat tijdens de aanbesteding is afgeweken van de vooraf vastgestelde gunningssystematiek en achteraf strengere eisen heeft gesteld. De verplichting om een verklaring van SAP over artikel 43.10 van de Conceptovereenkomst te overleggen, blijkt niet uit de aanbestedingsstukken. Ook heeft de Staat volgens Capgemini onterecht haar inschrijving als voorwaardelijk aangemerkt wegens het indienen van de SAP DPA, terwijl definities van relevante begrippen ontbraken. Door achteraf nieuwe eisen te introduceren, heeft de Staat het gelijkheids- en transparantiebeginsel geschonden. De Staat en Fast Enterprises voeren verweer. 

Hof Arnhem-Leeuwarden 25 februari 2025, IT 4790; ECLI:NL:GHARL:2025:1046 (Hof van Twente tegen Switch) Gemeente Hof van Twente heeft systeembeheer en aanverwante ICT-beheerdienstverlening na een Europese aanbestedingsprocedure in 2018 uitbesteed aan Switch. Op 1 december 2020 heeft bij de gemeente een cyberaanval plaatsgevonden. Daarbij zijn de systemen van het netwerk van de gemeente en de back-up versleuteld en ontoegankelijk gemaakt en vele servers verwijderd. De gemeente houdt Switch daarvoor verantwoordelijk. De gemeente meent dat Switch tekortgeschoten is in de nakoming van haar verplichtingen uit de overeenkomst van partijen, althans haar zorgplicht als ICT-beheerder heeft geschonden, althans onrechtmatig heeft gehandeld. Op grond daarvan vordert de gemeente ontbinding van de overeenkomst, terugbetaling van wat zij op grond van de overeenkomst heeft betaald en schadevergoeding. De rechtbank heeft de vorderingen van de gemeente afgewezen, omdat zij van mening is dat Switch niet tekortgeschoten is in de nakoming van de verplichtingen uit de overeenkomst, noch haar zorgplicht heeft geschonden, en er evenmin sprake is van onrechtmatig handelen.

Rb. Den Haag 10 februari 2025, IT 4783; ECLI:NL:RBDHA:2025:1895 (StaffingNow tegen de Staat) Het Inkoop Uitvoering Centrum EZ (IUC-EZ), onderdeel van Rijksdienst voor Ondernemend Nederland van het Ministerie van Economische Zaken, heeft een Europese openbare aanbesteding georganiseerd voor de opdracht Tijdelijk inhuur van ICT-Professionals volgens het Detavast model. Tien partijen, waaronder StaffingNow, hebben ingeschreven op de aanbesteding. IUC-EZ heeft StaffingNow geïnformeerd over haar voornemen om met vier opdrachtnemers een raamovereenkomst te sluiten. StaffingNow is bericht dat de totaalscore voor haar antwoorden op de kwaliteitswensvragen lager ligt dan de vereiste punten, zodat de inschrijving van StaffingNow niet meer formeel is beoordeeld op het prijscriterium. StaffingNow heeft IUC-EZ geïnformeerd dat zij bezwaar maakt tegen de gunningsbeslissing in de aanbesteding. StaffingNow vordert de Staat te verbieden de raamovereenkomst aan de geselecteerde partijen te gunnen. De voorzieningenrechter wijst de vorderingen van StaffingNow af. De voorzieningenrechter oordeelt dat de kritiekpunten van de beoordelingscommissie grotendeels begrijpelijk zijn. De toegekende score van de inschrijving van StaffingNow is een samenstel van de aspecten compleet, relevant, concreet, effectief en toetsbaar, en deze loopt langs de lijn van een logische redenering. Het geheel is door de beoordelingscommissie gewogen en als 'slecht' beoordeeld, wat de voorzieningenrechter niet evident onjuist voorkomt. De voorzieningenrechter ziet geen reden voor heraanbesteding of herbeoordeling door een nieuwe commissie.

Rb. Den Haag 10 december 2024, IT 4760; ECLI:NL:RBDHA:2024:22442 (RWS tegen Vialis) Rijkswaterstaat (RWS) een Europese aanbestedingsprocedure georganiseerd voor de levering van intelligente wegkantstations (iWKS), waarbij Vialis een perceel heeft gewonnen. RWS heeft slechts een beperkt aantal iWKS-en besteld, terwijl Vialis stelt dat RWS contractueel verplicht is om gedurende de looptijd van vijf jaar in totaal 1.000 iWKS-en af te nemen. Vialis vordert onder andere dat RWS wordt veroordeeld om in 2025 maandelijks 40 iWKS-en af te nemen en een bindende planning af te geven.
De voorzieningenrechter oordeelt dat RWS niet verplicht is om maandelijks een vast aantal iWKS van Vialis af te nemen. De voorzieningenrechter vindt dat de contractuele verplichtingen van RWS niet zo ver strekken als Vialis beweert. Er is geen bewijs dat RWS zich heeft verbonden aan de afname van een specifiek aantal iWKS-en per maand. De voorzieningenrechter wijst daarom de vorderingen van Vialis af. De voorzieningenrechter oordeelt dat de gunningsbeslissingen van RWS voldoende zijn gemotiveerd en dat de beoordelingscommissie zorgvuldig en objectief heeft gehandeld. Vialis heeft onvoldoende concrete bewijzen geleverd om aan te tonen dat de gunningsbeslissingen onbegrijpelijk zijn of dat er procedurele of inhoudelijke fouten zijn gemaakt.

Rb. Den Haag 10 januari 2025, IT 4736; ECLI:NL:RBDHA:2025:241 (SoftwareOne tegen de Staat) SoftwareONE en de Staat der Nederlanden zijn in geschil over twee Europese openbare aanbestedingsprocedures voor de levering van standaardprogrammatuur en gerelateerde dienstverlening. SoftwareONE heeft bezwaar gemaakt tegen de verplichting voor resellers om verwerkersovereenkomsten te sluiten met deelnemers indien zij producten leveren waarbij persoonsgegevens worden verwerkt, ook als de reseller zelf geen toegang heeft tot deze gegevens. Daarnaast vindt SoftwareONE de voorwaarde dat resellers onbeperkte aansprakelijkheid moeten aanvaarden voor schendingen van de AVG door de vendors disproportioneel. SoftwareONE vordert dat de Staat de gunningsbeslissingen intrekt, de opdracht voor Perceel 2 niet definitief gunt op basis van de huidige aanbesteding, en de aanbesteding intrekt en opnieuw aanbesteedt in overeenstemming met de Aanbestedingswet 2012.

Rb. Midden-Nederland 20 december 2024, IT 4726; ECLI:NL:RBMNE:2024:7097 (Helicon tegen Oasis en NA) Helicon is een bedrijf dat gespecialiseerd is in materiële voorbereiding van te scannen documenten en heeft een samenwerkingsovereenkomst gesloten met Oasis, een bedrijf dat archieven digitaliseert. Oasis had van het Nationaal Archief (NA) een opdracht gekregen voor de digitalisering van een deel van het Centraal Archief Bijzondere Rechtspleging (CABR). Helicon was als onderaannemer betrokken voor de materiële voorbereiding. Toen het NA een vervolgopdracht gunde aan Oasis, besloot Oasis om Helicon niet langer in te schakelen en de werkzaamheden door een andere onderaannemer, 2dA, te laten uitvoeren. Helicon stelt dat Oasis en het NA hiermee in strijd handelen met de aanbestedingsregels en contractuele afspraken. Helicon vordert dat het NA de opdracht met Helicon als onderaannemer wordt voortgezet en dat Oasis de samenwerkingsovereenkomst nakomt en Helicon zal blijven inschakelen. Verder eist Helicon een verbod op het wijzigen van de opdracht en exclusieve samenwerking.

Rb. Den Haag 11 december 2024, IT 4703; ECLI:NL:RBDHA:2024:20977 (eiseres tegen de Politie) De Politie heeft een Europese aanbesteding georganiseerd voor de levering van server- en storage-apparatuur, waarbij de inschrijvingen werden beoordeeld op basis van de beste prijs-kwaliteitsverhouding. De inschrijving van inschrijver A werd als winnend beoordeeld, ondanks dat eiseres betoogde dat de inschrijving van inschrijver A irreëel en manipulatief was. Eiseres stelt dat de Politie onvoldoende onderzoek heeft gedaan naar de reële prijzen en de mogelijkheid van manipulatie door inschrijver A. De rechtbank oordeelt dat de Politie voldoende onderzoek heeft verricht naar de inschrijving van inschrijver A en dat er geen aanwijzingen zijn voor irreële of manipulatieve inschrijvingen. De Politie heeft de inschrijvingen op detailniveau vergeleken en geverifieerd, en de inschrijving van inschrijver A voldoet aan alle gestelde eisen. De rechtbank vindt dat de Politie niet verplicht is om alle inschrijvers dezelfde listprijzen te laten hanteren en dat de gehanteerde prijslijsten voldoende transparant zijn. Verder oordeelt de rechtbank dat de Politie haar motiveringsplicht niet heeft geschonden en dat de gunningsbeslissing voldoende is onderbouwd. De vorderingen van eiseres zijn daarom afgewezen.

Vzr. Rb. Noord-Holland 28 november 2024, IT 4689; ECLI:NL:RBNHO:2024:12113 (GINO tegen GGD HN) GGD HN heeft een Europese Openbare Aanbesteding uitgeschreven voor een standaard digitaal dossier jeugdgezondheidszorg (DD JGZ). Het gunningscriterium is de beste prijs-kwaliteitsverhouding en GGD HN heeft voor de opdracht een plafondbedrag vastgesteld van € 1.750.000.,-. GINO stelt dat dit disproportioneel laag is en dat GGD HN niet heeft onderbouwd dat het mogelijk is om de opdracht voor dit plafondbedrag uit te voeren. GINO stelt dat het een kleine markt is met slechts drie aanbieders waarvan zij er één is, maar dat zij voor dit bedrag niet kan meedingen. Zij stelt dat door vast te houden aan dit plafondbedrag GGD HN niet voldoet aan de eis dat zij mededinging mogelijk moet maken. De voorzieningenrechter oordeelt dat GGD HN voldoende aannemelijk heeft gemaakt hoe zij tot het plafondbedrag is gekomen. GGD HN heeft een marktverkenning uitgevoerd en rekening gehouden met inflatiecorrectie, kosten voor extra functionaliteit en onvoorziene kosten. De voorzieningenrechter bedrukt dat een aanbestedende dienst een zekere vrijheid heeft bij het bepalen van de uitvraag en de modaliteiten van de aanbesteding, mits deze binnen de grenzen van de Aanbestedingswet 2012 en de Gids Proportionaliteit blijven. GINO slaagt er niet in om voldoende aannemelijk te maken dat het plafondbedrag disproportioneel is. De enkele verwijzing naar eerdere aanbestedingen en een rapport over ICT-projecten bij de overheid is onvoldoende.