Dossiers

Op 20 mei heeft minister Grapperhaus aan de voorzitter van de Tweede Kamer de brief internetcriminaliteit gestuurd. Hierin gaat hij in op enkele belangrijke dilemma's bij de aanpak van internetcriminaliteit.

Zo zal ik in deze brief ingaan op de relatie tussen de opsporing en het behouden van het open en vrije karakter van het internet. Dit geldt zowel voor de toegang daartoe als de bewegingsvrijheid er op, inclusief de bescherming van de privacy van gebruikers. Mijn inzet is er ten eerste op gericht om de online anonimiteit van verdachten van strafbare feiten zoveel mogelijk weg te nemen, zonder daarbij het open karakter van het internet aan te tasten.
Ten tweede span ik mij, zowel op nationaal als op Europees en internationaal niveau, in voor het veilig gebruik van een open internet, onder andere door het schoonhouden daarvan, en aan een effectieve preventieve aanpak en opsporing van strafbare feiten. Dit is deels een klassieke opsporingstaak, maar gaat vaak ook in samenwerking met service providers en aanbieders van content, die hier ook een eigen maatschappelijke verantwoordelijkheid hebben. Die verantwoordelijkheid wordt steeds meer genomen, hetgeen ik toejuich. Daar waar dat niet geval is spreek ik hen er op aan en werk ik aan het uitbreiden van de wettelijke instrumenten, waarbij een goede balans moet worden gevonden tussen de belangen van alle betrokken partijen.
Tot slot werk ik in internationaal verband aan het vergroten van de mogelijkheden om grensoverschrijdende opsporing in samenhang met andere landen te versnellen en te vergemakkelijken. Het grootste deel van het internetgebruik is inherent grensoverschrijdend van karakter en dit levert obstakels op voor de opsporing in Nederland, net zoals dat obstakels in andere landen oplevert.

Lees verder op Tweede Kamer.nl.

Advies Raad van State inzake het voorstel van wet houdende wijziging van de Auteurswet, de Wet op de naburige rechten, de Databankenwet en de Wet toezicht en geschillenbeslechting collectieve beheersorganisaties auteurs- en naburige rechten in verband met de implementatie van Richtlijn (EU) 2019/790 van het Europees parlement en de Raad van 17 april 2019 inzake auteursrechten en naburige rechten in de digitale eengemaakte markt en tot wijziging van de Richtlijnen 96/9/EG en 2001/29/EG (Implementatiewet richtlijn auteursrecht in de digitale eengemaakte markt)

Het voorstel wijzigt verschillende wetten om richtlijn 2019/790 inzake auteursrechten en naburige rechten in de digitale eengemaakte markt te implementeren. Deze richtlijn vormt onderdeel van een groter pakket aan maatregelen die door de Europese Commissie zijn voorgesteld in het kader van haar strategie voor een Digitale Eengemaakte Markt (DSM). De richtlijn beoogt in het bijzonder tegemoet te komen aan snelle technologische ontwikkelingen die veranderingen hebben gebracht in de manier waarop werken en andere materialen worden gecreëerd, geproduceerd, verspreid en geëxploiteerd.

Lees verder op Overheid.nl.

Vzr. Rechtbank Oost-Brabant 18 mei 2020, IEF 19215, IT 3145; ECLI:NL:RBOBR:2020:2626 (Reviews op Google Maps) Eiser is een gerechtelijk deskundige. Eiser wordt geconfronteerd met recensies (‘reviews’) die via Google Maps op de bedrijfspagina van Eiser worden geplaatst. De gerechtelijk deskundige stelt dat de reviews onrechtmatig zijn en zijn geplaatst door betrokkenen in een geschil waarvoor de deskundige eerder een deskundigenbericht heeft opgesteld. In kort geding wordt verwijdering van de reviews en een verbod om vergelijkbare uitlatingen openbaar te maken gevorderd. Gedaagden ontkennen dat zij achter een deel van de reviews schuilgaan en stellen dat zij door het plaatsen van de reviews het publiek belang dienen. Geoordeeld wordt dat uit de inhoud en timing van publicatie van de reviews blijkt dat gedaagden de reviews hebben geplaatst. Hoewel men zich kritisch en opiniërend mag uitlaten in een recensie of review, zijn bepaalde in de betrokken reviews vermelde feiten onjuist en bedienen gedaagden zich van kwalificaties met een sterk feitelijk karakter, die gedaagden niet of onvoldoende onderbouwen. Bovendien hebben gedaagden er bewust voor gekozen om de reviews op het medium Google Maps te plaatsen, waardoor zij een groot publiek zouden (kunnen) bereiken. Het gevorderde bevel tot verwijdering en het verbod worden toegewezen.

Zet lunch en laptop klaar en schuif aan tijdens de Actualiteitenlunch Reclamerecht van deLex op woensdag 27 mei! Bram Duivenvoorde (Universiteit Utrecht) en Ebba Hoogenraad (Hoogenraad & Haak) loodsen u in hoog tempo door de relevante rechtspraak en nieuwe Europese regelgeving.

De onderwerpen zijn onder meer: reclame en misleiding in games en apps, prijspersonalisering in Europa, duurzaamheidsclaims, reclame versus de vrijheid van meningsuiting, reclame in coronatijd, en nog veel meer....

Ook online zorgen we voor een persoonlijk gerichte, interactieve sessie, met ruimte voor vragen. Let op: het aantal plaatsen is beperkt.

Accreditatie: 2 opleidingspunten
Tijd: 12.15 – 14.30 uur

Het wetsvoorstel Verzamelwet gegevensbescherming strekt tot wijziging van de UAVG en enkele andere wetten in verband met het stroomlijnen en actualiseren van het gegevensbeschermingsrecht. De einddatum van de consultatie is 14 juli.

Lees verder.

Hof Arnhem-Leeuwarden 28 april 2020, IT 3141; ECLI:NL:GHARL:2020:3464 (Vervalsing fiscaal overzicht) ABN AMRO heeft appellante eind 2016 een hypothecaire lening verstrekt voor de aankoop en verbouwing van een woning. Op 21 december 2018 heeft ABN AMRO appellante opgenomen in het Incidenten Register (hierna: IR) en het Externe Verwijzigingsregister (hierna: EVR) voor de maximale duur van 8 jaar. ABN AMRO heeft vervolgens de bancaire relatie met appellante opgezegd, de hypothecaire lening opgeëist en de executoriale verkoop van de woning in gang gezet. ABN AMRO is hiertoe overgegaan omdat haar is gebleken dat bij de hypotheekaanvraag vanaf het e-mailadres van appellante een vervalst fiscaal overzicht van de bankrekening van appellante bij Lloyds Bank is verstrekt. Appellante  heeft erkend dat het fiscaal overzicht is vervalst, maar heeft betwist dat zij het overzicht heeft vervalst en dat dit door haar aan ABN AMRO per e-mail is verzonden.

Actueel, volledig en praktijkgericht: het Nederlands Octrooicongres! Met paneldiscussies, uitgebreide jurisprudentieoverzichten, uitspraken van het EOB en diverse actuele onderwerpen.

Dit jaar verdelen we het programma over twee dagen: een online sessie op dinsdag 9 juni, gevolgd door een tweede deel op dinsdag 8 september, op een locatie in Amsterdam. Dagvoorzitters Gertjan Kuipers (De Brauw Blackstone Westbroek) en Peter Blok (Gerechtshof Den Haag, CIER) zorgen, samen met experts uit binnen- en buitenland, voor twee inspirerende middagen!

Ktr. Rechtbank Noord-Nederland 28 april 2020, IT 3142; ECLI:NL:RBNNE:2020:1828 (Eiser tegen Nijestee) Eiser heeft een huurovereenkomst gesloten met Nijestee met betrekking tot de zelfstandige woning. Bij vonnis van de voorzieningenrechter van de rechtbank Noord-Nederland van 23 juni 2017 is eiser veroordeeld om haar woning te ontruimen en ter vrije beschikking te stellen van Nijestee gedurende de periode dat Nijestee aan de woning de geplande werkzaamheden verricht en de woning gedurende de uitvoering van de geplande werkzaamheden niet te betreden. Bij vonnis van de kantonrechter van de rechtbank Noord-Nederland is onder meer de huurovereenkomst tussen eiser en Nijestee met betrekking tot de woning ontbonden en eiser veroordeeld tot ontruiming ervan.

HR 12 mei 2020, IT 3140; ECLI:NL:HR:2020:799 (Digitale opslagruimte) Het cassatiemiddel klaagt onder meer dat de bewezenverklaring, voor zover inhoudende dat de verdachte “een gegevensdrager, te weten een digitale opslagruimte (Skydrive)” in zijn bezit heeft gehad, getuigt van een onjuiste rechtsopvatting, althans onbegrijpelijk is gemotiveerd. De vraag die gesteld wordt aan de Hoge Raad is: ‘Is een digitale opslagruimte een gegevensdrager a.b.i. art. 240b Sr?’

Er wordt overwogen dat er, in het geval van digitale opslag door gebruik van een clouddienst, onderscheid moet worden gemaakt tussen de voor de gebruiker beschikbare digitale opslagruimte en de gegevensdrager waarop die opslagruimte zich bevindt. Volgens de wetsgeschiedenis heeft de term 'bezit' a.b.i. art. 240b SR een fysieke connotatie, dus heeft het Hof dit verkeerd beoordeeld door bewezen te verklaren dat verdachte  “een gegevensdrager, (...) te weten een digitale opslagruimte (Skydrive)” in zijn bezit heeft gehad.

Doordat er bewezen is verklaard dat verdachte een latop in bezit had, leidt dit niet tot cassatie. Hierbij wordt in aanmerking genomen dat, indien het gewraakte onderdeel uit de bewezenverklaring vervalt, de aard en de ernst van hetgeen is bewezenverklaard in zijn geheel beschouwd niet worden aangetast, terwijl ook de kwalificatie van het bewezenverklaarde ongewijzigd blijft. Het beroep wordt verworpen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 15 mei 2020, IEF 19208, IT 3139, RB 3414; ECLI:NL:RBAMS:2020:2602 (Presentator en AVROTROS tegen Facebook) Kort geding. Presentator en AVROTROS vorderen dat Facebook (i) ieder onrechtmatig handelen jegens hen - het toestaan van advertenties op Facebook en Instagram waar naam en portret van de presentator in verband worden gebracht met (investeringen in) Bitcoin of andere cryptovaluta - staakt en gestaakt houdt; (ii) alle identificerende gegevens van de voor de advertenties verantwoordelijke partijen afgeeft. Facebook voert onder meer aan dat zij al alles doet wat redelijkerwijs in haar vermogen ligt om deze advertenties tegen te gaan. Volgens Facebook is het echter ondoenlijk en technisch onmogelijk om te garanderen dat dergelijke advertenties niet meer zullen verschijnen. Geoordeeld wordt dat Facebook vooralsnog voldoende maatregelen treft om nep-bitcoin advertenties met bekende Nederlanders te weren. Facebook handelt niet onrechtmatig geacht jegens eiser en AVROTROS, omdat onvoldoende is geconcretiseerd welke extra maatregelen Facebook op dit moment zou kunnen en moeten treffen. De vordering tot het verstrekken van identificerende gegevens van adverteerders wordt toegewezen.