Vzr. Rechtbank Gelderland 4 april 2017, IEF 16753; IEFbe 2151; ECLI:NL:RBGEL:2017:2433 (Connect tegen Connect Professionals) Connect is een uitzendbureau sinds 1992 en is houdster van woordmerk CONNECT. Connect Professionals is opgericht in 2008 en voert (interim)opdracht uit en bemiddelt personeelsdiensten. Het woordmerk en het teken stemmen in zodanige mate overeen dat het verwarringsgevaar in beginsel is gegeven. Dit geldt te meer omdat ook Connect met louter beschrijvende elementen achter het woord Connect, zoals Connect Uitzendbureau en Connect Technisch Uitzendbureau, naar buiten treedt. Connect Professional handelt in strijd met artikel 2.20 lid 1 sub b BVIE. Connect is eind 2016 pas op de hoogte geraakt dat onder de naam Connect Professionals in dezelfde branche wordt gewerkt. Dat kan nauwelijks anders betekenen dan dat tussen 2009 en eind 2016 geen verwarring is ontstaan bij het in aanmerking komende publiek. Er is niet voldoende onderbouwd aannemelijk gemaakt dat verwarring te duchten is als bedoeld in artikel 5 Hnw. Staking woordmerkinbreuk wordt bevolen en veroordeling in de proceskosten €15.196,92.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 26 april 2017, IEF 16744; IT 2266; ECLI:NL:RBAMS:2017:4038 (XS News tegen Abavia) ISP. Tussenpersonen. Privacy. Abavia is een hostingprovider die diensten aan internettussenpersoon XS News verschaft waarbij is overeengekomen dat alles aan zal worden gedaan om uploads van auteursrechtelijk beschermd materiaal te voorkomen. Newsconnection, klant bij XS News, is een usenet access provider. Zij is door stichting Brein aangesproken voor uploaden van duizenden films en series. Abavia weigert identificerende gegevens van drie usenetgebruikers te verstrekken. Met het vonnis van Rechtbank Oost-Brabant [IEF 16448] is voldoende aannemelijk dat op grote schaal door drie usenetgebruikers auteursrechtelijk beschermde werken illegaal zijn geüpload. De vordering strekt tot een onbeperkt aantal identificerende gegevens, hetgeen Abavia bovenmatig acht. Ter zitting is meegedeeld dat de gegevens die XS News zal verkrijgen aan Brein worden verstrekt. Zo heeft Abavia zelf in de hand om te verkomen dat zij in grote mate gegevens verschaft. Vordering wordt toegewezen.

HvJ EU 26 april 2017, IEF 16741; IEFbe 2264; IT 2143; ECLI:EU:C:2017:300; C-527/15 (Stichting Brein tegen Filmspeler) Verkoop van een mediaspeler – Aanvullende modules (,add‑ons’) – Publicatie van werken zonder toestemming van de rechthebbende – Toegang tot streamingwebsites. Uit het persbericht: De verkoop van een mediaspeler waarmee gratis en eenvoudig op een televisiescherm illegaal op het internet toegankelijke films kunnen worden bekeken, kan een inbreuk vormen op het auteursrecht. De bij het streamen verkregen tijdelijke reproductie op deze speler van een auteursrechtelijk beschermd werk is niet van het reproductierecht uitgezonderd. HvJ EU antwoordt:

1)  Het begrip „mededeling aan het publiek” in de zin van artikel 3, lid 1 [InfoSocRl], moet aldus worden uitgelegd dat het van toepassing is op de verkoop van een mediaspeler als die in het hoofdgeding, waarop vooraf add‑ons zijn geïnstalleerd die op internet beschikbaar zijn en hyperlinks bevatten naar voor het publiek vrij toegankelijke websites waarop auteursrechtrechtelijk beschermde werken zonder toestemming van de rechthebbenden beschikbaar zijn gesteld.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 19 april 2017, IEF 16738; IT 2263 (X tegen Google) Mediarecht. Toepassing Costeja-arrest. Privacy. X is ondernemer en werd op enig moment in verband gebracht met witwassen en drugsgerelateerde delicten, een krant heeft erover gepubliceerd. X vordert met succes dat de vindbaarheid tussen de volledige naam en het artikel uit de resultaten van Google's zoekmachines moet (doen) verwijderen. Vaststaat dat X geen publieke functie heeft. Het enkele feit dat hij een zaak bezit, is onvoldoende om hem aan te merken als 'public figure'. Dat X mogelijkerwijs bewondering geniet voor zijn zakelijk succes als ondernemer en het feit dat hij in eigen beheer X organiseert maakt dat niet anders. Vordering wordt toegewezen.

Hof Den Haag 14 maart 2017, IT 2262; ECLI:NL:GHDHA:2017:565 (Unilog tegen Erasmus MC) ICT-werkzaamheden voor ziekenhuis. Maatadvies sloot met Erasmus MC een overeenkomst, Unilog voerde deze uit en schakelde daarbij eventueel ook derden in. De relatie met Maatadvies wordt beëindigd. Medewerkers van partijen hebben besprekingen en mails daarover uitgewisseld over de voortzetting en afronding van lopende projecten. Mondelinge opdracht op 7:411 BW. Geen schadevergoeding in verband met afbreken van onderhandelingen.

4.11 Nu de werkzaamheden op grond van de mondelinge opdracht ook volgens Unilog moesten worden gecontinueerd totdat de uitkomst bekend zou zijn van het overleg tussen partijen over de schriftelijke vastlegging van aard en inhoud van de rechtstreeks te verstrekken opdrachten (MvG, nr. 78), mocht Erasmus MC, toen zij op 11 april 2013 aan Unilog liet weten dat zij geen overeenkomsten met Unilog zou aangaan, de mondelinge opdracht per 15 april 2013 doen eindigen. Met de beslissing van Erasmus MC om verder niet rechtstreeks met Unilog te contracteren, stond immers vast wat de uitkomst was van het overleg van partijen en was derhalve de periode waarvoor de tijdelijke opdracht was aangegaan verstreken. Gesteld noch gebleken is dat Unilog bij het aanvaarden van de mondelinge opdracht een opzegtermijn heeft bedongen.

Ktr. Rechtbank Noord-Holland 22 februari 2017, IT 2261; ECLI:NL:RBNHO:2017:1595 (Tickets4u tegen gedaagde) E-Commerce. Via internet kopen van kaarten voor evenement. Is er een overeenkomst tot stand gekomen? In de orderbevestiging staat dat via ‘Mijn T4U’ te allen tijde de status van uw bestelling volgen of als u wilt afzien van de bestelling, kunt u deze hier online annuleren. Zonder annulering blijven de tickets op uw naam geregistreerd. (…)” Tijdens het bestellen kwam er een melding dat de tickets uitverkocht waren en [gedaagde] heeft daarop het bestelproces op correcte wijze afgebroken. Voorts zijn er geen tickets geleverd en is de vordering verjaard. De kantonrechter wijst de vordering af. De proceskosten zijn nihil (gedaagde heeft in persoon geprocedeerd).

SGOA arbitraal vonnis 24 februari 2016, IT 2260 (“Business Social Media”) ICT. Omstreeks 2012 is opdracht gegeven tot uitvoering van een gefaseerd ICT-project, het Business Social Media project,  om te komen tot een totale interactieve omgeving. Er zijn afspraken gemaakt over maximale kosten voor gebruik van de licenties per jaar. Onder protest is de factuur voor de periode 1 juni 2014 tot en met 31 mei 2015 voldaan. Enkele dagen later heeft softwareleverancier de afnemer geïnformeerd dat het partnerschap met (haar) leverancier eindigt en per 1 januari 2015 dit programma niet meer aan te kunnen bieden. Met een andere leverancier is het project, met medewerking van leverancier,  voortgezet. Een bewuste passage uit het besprekingsverslag kan moeilijk anders worden geïnterpreteerd dan dat het bedrag van €50.000,=, een maximumbedrag betreft. Afnemer berekent de kosten aan de hand van de vergoedingen per actieve gebruiker, ad €7 per maand, en professional, ad €2 per maand. Met 35 gebruikers en 600 professionals, komt dat neer op €10.115 aan licentievergoedingen. Leverancier dient het onverschuldigd betaalde bedrag van €40.216 terug te betalen, te vermeerderen met rente ex 6:119a BW vanaf 21 oktober 2014.

De redelijke vergoeding voor de kosten van juridische bijstand komt het scheidsgerecht hoog voor (€21.190,33, met een kennelijke verschrijving van "inclusief BTW"). Gezien de aard, complexiteit en de reikwijdte van deze zaak komt een bedrag van €15.000 (excl BTW) redelijk voor. Omdat ca. 80% van de hoofdvordering wordt toegewezen, acht de arbiter het redelijk om 80% van dit bedrag aan kosten voor juridische bijstand toe te wijzen.

HR 4 april 2017, IT 2258; ECLI:NL:HR:2017:584 (Onderzoek aan smartphone) Onderzoek aan smartphone. Wettelijke grondslag, art. 94.1, 95.1, 96.1 en 104 Sv. Voor het doen van onderzoek door een opsporingsambtenaar vereist de wet geen voorafgaande rechterlijke toetsing of tussenkomst van de OvJ. Indien de met het onderzoek samenhangende inbreuk op de persoonlijke levenssfeer als beperkt kan worden beschouwd, biedt de algemene bevoegdheid van opsporingsambtenaren, neergelegd in art. 94 jo. art. 95 en 96 Sv, daarvoor voldoende legitimatie. Dit zal het geval kunnen zijn indien het onderzoek slechts bestaat uit het raadplegen van een gering aantal bepaalde op de elektronische gegevensdrager of in het geautomatiseerde werk opgeslagen of beschikbare gegevens. Indien dat onderzoek zo verstrekkend is dat een min of meer compleet beeld is verkregen van bepaalde aspecten van het persoonlijk leven van de gebruiker van de gegevensdrager of het geautomatiseerde werk, kan dat onderzoek jegens hem onrechtmatig zijn.