Vzr. Rechtbank Limburg 10 juni 2020, IEF 19305, IT 3178; ECLI:NL:RBLIM:2020:4150 (Eiser tegen Hesi) Kort geding. Eiser heeft een eenmanszaak in technische installaties, waaronder luchtbehandelingsapparatuur. De onderneming draagt de handelsnaam [handelsnaam]. Hesi heeft een installatiebedrijf op het gebied van verwarming en luchtbehandeling. Zij voert de handelsnamen Hesi B.V. en Hesi Verhuur Limburg. Eiser stelt dat Hesi via Google AdWords adverteert op internet en daarbij gebruik maakt van de naam en vestigingsplaats van haar onderneming. Indien men in Google deze zoektermen intypt, verschijnt volgens eiser bovenaan de pagina de advertentie van Hesi. Volgens eiser klikken klanten door de misleidende advertentie van Hesi onbewust op deze advertentie.

In het wetsvoorstel van minister Dekker en staatssecretaris Keijzer staat dat consumenten bij de aankoop van slimme apparaten zoals smart tv’s, printers, camera’s, babyfoons en digitale horloges recht moeten krijgen op software- en beveiligingsupdates. Dit geldt ook voor games, applicaties en streamingsdiensten. De ministerraad heeft ermee ingestemd het wetsvoorstel voor advies naar de Raad van State te zenden. Met de verplichting voor verkopers om deze updates te leveren, moet worden voorkomen dat apparaten of diensten na verloop van tijd minder goed werken, omdat er dan geen nieuwe updates meer komen. Zo blijft de consument langer verzekerd van de juiste ondersteuning. Het wetsvoorstel is een implementatie van de Europese richtlijnen over de verkoop van goederen en levering van digitale inhoud en diensten.

Lees verder op Rijksoverheid.nl.

In de leidraad voor het delen van mobiele netwerken verduidelijkt de ACM hoe telecomaanbieders mogen samenwerken bij de uitrol van mobiele netwerken. De ACM biedt belanghebbenden de mogelijkheid om te reageren op deze conceptleidraad. De reacties zullen worden meegenomen bij de vaststelling van de definitieve leidraad.

Lees verder op ACM.nl.

Het Molengraaff Instituut voor Privaatrecht aan de Universiteit Utrecht zoekt een docent recht, innovatie en technologie.

Functiebeschrijving
U draagt bij aan het voorbereiden en verzorgen van onderwijs op het terrein van recht, innovatie en technologie in de door het departement en de faculteit aangeboden bachelor-opleiding Rechtsgeleerdheid. U draagt zorg voor kwalitatief goed onderwijs conform de daarvoor geldende universitaire en departementale richtlijnen. Daarnaast verwachten wij van u dat u afstudeerwerk van studenten begeleidt.
Lees verder.

Rechtbank Den Haag 27 mei 2020, IEF 19293, IT 3174; ECLI:NL:RBDHA:2020:4632 (Sisvel tegen Oppo c.s. en Wiko c.s.) Octrooirecht. Sisvel beheert wereldwijd geldende intellectuele eigendomsrechten op onder meer draadloze communicatie. Sisvel stelt dat Oppo c.s. en Wiko c.s. met verschillende typen mobiele telefoons (direct of indirect) inbreuk maken of dreigen te maken op de conclusies 4 en 8 van haar octrooi EP 536. Oppo c.s. en Wiko c.s. verweren zich door te stellen dat het octrooi van Sisvel nietig is, omdat niet aan de vereisten nieuwheid en inventiviteit wordt voldaan. De rechtbank gaat hierin mee. Conclusies 4 en 8 van het octrooi zijn niet inventief, omdat het inventiviteit ontbeert ten opzichte van Eriksson.

Rechtbank Gelderland 24 juni 2020, IT 3173, ECLI:NL:RBGEL:2020:2971 (Verzoeker tegen ABN AMRO) Verzoek verwijdering persoonsgegevens. Artikel 21 AVG. Verzoekster, met als beroep accountant, heeft een vervalst fiscaal overzicht opgestuurd naar ABN AMRO in het kader van een aanvraag voor een hypothecaire financiering. Haar persoonsgegevens, zoals bedoeld in artikel 4 onder 1) AVG zijn hierna opgenomen in het IR en EVR. Het verzoek tot verwijdering van de IR- en EVR-registraties worden afgewezen. Het subsidiaire verzoek tot beperking van de duur van de registraties wordt ook afgewezen. De gestelde belangen van de verzoekster bij verwijdering van haar persoonsgegevens wegen niet zwaarder dan de rechtvaardigde belangen van verweerster bij handhaving daarvan.

Staatssecretaris Keijzer heeft de Tweede Kamer een nota naar aanleiding van het verslag en een nota van wijziging inzake Tijdelijke wet informatieverstrekking RIVM in verband met COVID-19 gestuurd.

Lees verder op Rijksoverheid.nl.

Rechtbank Midden-Nederland 15 juni 2020, IEF 19290, IT 3171; ECLI:NL:RBMNE:2020:2222 (Onterechte weigering inzage persoonsgegevens) Privacy. Verweerder heeft inzage in een aantal e-mails geweigerd, omdat het gaat om interne notities die persoonlijke gedachten van medewerkers bevatten en uitsluitend voor intern overleg en beraad zijn bedoeld. De rechtbank stelt vast dat de niet verstrekte e-mails wel persoonsgegevens van eiser bevatten en ook feitelijkheden en waarderingen van die medewerkers over persoonsgegevens van eiser. De rechtbank oordeelt dat verweerder op grond van artikel 23 lid 1 sub i van de AVG geen persoonsgegevens hoeft te verstrekken voor zover dat noodzakelijk en evenredig is ter waarborging van de rechten en vrijheden van anderen. Bij een recht of vrijheid van een ander gaat het om gewichtige belangen op grond waarvan het noodzakelijk is een uitzondering te maken op het recht van de betrokkene op kennisneming. De motivering die verweerder op dit punt in het bestreden besluit heeft gegeven, maakt echter niet duidelijk welk gewichtig belang aan de orde is op grond waarvan het noodzakelijk zou zijn om een uitzondering te maken op het recht van eiser op kennisneming van aan hem toebehorende persoonsgegevens. De conclusie is dat verweerder eiser ten onrechte, althans onvoldoende gemotiveerd, inzage heeft geweigerd. Eiser is daarmee niet in staat gesteld kennis te nemen van al zijn persoonsgegevens en te controleren of zij juist zijn en zijn verwerkt in overeenstemming met de AVG. Het beroep is daarom gegrond. Verweerder moet een nieuw besluit op het bezwaar nemen.

Automatiseerders mogen hun borst natmaken, las ik vorige week in een artikel in het FD. Want, zo stond in de titel, automatiseerders wacht een stortvloed aan claims om schade door hackers. Het zat mij eerlijk gezegd meteen al niet lekker. Mijn voorspelling: één zwaluw maakt nog geen zomer. Aanleiding voor het artikel is een vonnis uit 2018, ECLI:NL:RBAMS:2018:10124, welke recent pas is gepubliceerd, waarin een eenmans-IT bedrijf aansprakelijk wordt gehouden voor schade veroorzaakt door een geslaagde ransomware-aanval bij een administratiekantoor.

Sinds de uitbraak van het nieuwe coronavirus is het maatschappelijk en economisch leven op zijn kop gezet. Om een te snelle verspreiding van het virus te remmen zijn er ongeëvenaarde vrijheidsbeperkingen opgelegd. Totdat er een vaccin of behandeling is lijkt het onwaarschijnlijk dat het leven snel weer wordt ‘zoals het was’.

Om in de tussentijd de verdere verspreiding van het virus zo goed als mogelijk te beheersen, zo veel mogelijk vrijheid terug te geven aan mensen, en nieuwe grootschalige uitbraken te voorkomen, worden wereldwijd tal van maatregelen getroffen of overwogen. Eén daarvan is de inzet van één of meerdere apps. Ter ondersteuning van (zelf)diagnoses, ter ondersteuning van contactonderzoek door GGD’s, of in de meer extreme gevallen ter handhaving van vrijheidsbeperkende maatregelen.