Dossiers

Rb. Den Haag 28 augustus 2025, IEF 23043; IT 4999; ECLI:NL:RBDHA:2025:16243 ([verzoeker] tegen Google). [verzoeker] is een Nederlandse vastgoedondernemer. [verzoeker] gebruikt als voornaam zowel “[voornaam verzoeker 1]” als “[voornaam verzoeker 2]”. [verzoeker] is een aantal keer strafrechtelijk veroordeeld. Google exploiteert de zoekmachine Google Search. Gebruikers kunnen één of meer zoektermen opgeven, waarna de zoekmachine zoekresultaten weergeeft. Als in de zoekmachine een zoekopdracht met een van de voornamen van [verzoeker] wordt ingevoerd, verschijnt bij de zoekresultaten onder meer de URL die naar een artikel van 16 september 2022 in Dagblad De Limburger, genaamd: “Topman miljoenenfonds provincie steekt eigen geld in omstreden vakantiepark [vakantiepark] in [plaats 1] : gouverneur start onderzoek”. De topman is [naam 1], niet [verzoeker]. Maar, [verzoeker] wordt wel genoemd in relatie tot de topman. De moeder van [naam 1] is eigenaresse en bestuurder van dat vakantiepark. [verzoeker] heeft Google herhaaldelijk verzocht de URL naar het artikel te verwijderen. Zo ook in deze procedure. [verzoeker] beroept zich op de AVG. 

Inleiding

Digitale platforms bepalen tegenwoordig hoe markten functioneren. Wanneer één onderneming die toegang beheerst, wordt de grens tussen ontwerp en uitsluiting dun. Het arrest van het Hof van Justitie in Alphabet tegen Enel X behandelt precies dat probleem.[1] Het geschil draaide om Googles weigering om zijn systeem Android Auto interoperabel te maken met de laadapp voor elektrische voertuigen van Enel X. Door te verduidelijken wanneer een weigering om interoperabiliteit te verzekeren een misbruik onder artikel 102 VWEU kan opleveren, heeft het Hof de Bronner-toets herzien voor de platformeconomie.[2]

Wil jij je als student verdiepen in de laatste ontwikkelingen binnen de vakgebieden Intellectuele Eigendom, ICT-recht en Privacy?

Kom dan stagelopen bij deLex! DeLex is een juridische uitgeverij gericht op juridische professionals in deze vakgebieden. Zo beheren wij de online databases IE-forum.nl en ITenrecht.nl, geven we een aantal vakbladen uit en verzorgen we congressen en andere opleidingen. We zoeken doorlopend stagiairs en gaan graag met je in overleg over de data. 

Gerecht in Eerste Aanleg van Aruba 27 augustus 2025, IT 4998; ECLI:NL:OGEAA:2025:256 (TCB tegen Dot1). TCB gaf Dot1 in oktober 2019 opdracht een toeristen-app voor Bonaire te ontwikkelen (fase 1 in circa 14 weken; totaal USD 34.980, volledig betaald). Omdat de app volgens TCB nooit ter beschikking is gesteld, ontbond zij de overeenkomst op 26 februari 2023 en vorderde terugbetaling; Dot1 stelde dat TCB steeds op de hoogte werd gehouden en (vervroegde) toegang had, terwijl de inschrijving als Apple-developer en publicatie via TCB’s eigen account cruciaal waren. De correspondentie laat langdurige vertraging zien, wél (gedeeltelijke) ontwikkeling en content-invoer in 2020, en contact tot april 2021; daarna volgden in 2022 mails en een meeting op 31 oktober 2022, maar nadien bleef een update uit. De door Dot1 genoemde e-mails van november 2022 zijn niet ontvangen vanwege een fout adres, zodat die buiten beschouwing blijven.

Rb. Rotterdam 8 september 2025, IT 4996; ECLI:NL:RBROT:2025:10783 ([eiseres] tegen de minister van Financiën). De rechtbank heeft geoordeeld over een zaak waarin eiseres van de minister van Financiën (Belastingdienst) inzage wilde in haar persoonsgegevens in de Fraude Signalering Voorziening (FSV), op basis van artikel 15 AVG. De minister had haar een overzicht gegeven van de gegevens die over haar in de FSV stonden (zoals naam, adres, BSN en de aanleiding voor het signaal), en verklaard dat haar gegevens in 2019 in de FSV zijn opgenomen naar aanleiding van een analyse van haar aangifte inkomstenbelasting 2019. De minister stelde ook dat haar gegevens niet zijn gedeeld met derden, dat zij niet was gekoppeld aan “projectcode 1043”, en dat er geen andere vergelijkbare systemen meer bestaan waarin haar gegevens worden verwerkt. De rechtbank vindt dat de minister hiermee voldoende inzage heeft gegeven in de zin van de AVG. Dat eiseres vermoedt dat haar FSV-registratie heeft geleid tot onderzoeken door andere instanties en nadelige behandeling (zoals adrescontroles door de gemeente) is onvoldoende om te concluderen dat de Belastingdienst wél gegevens heeft gedeeld of nog meer gegevens achterhoudt. De rechtbank ziet dus geen reden om de minister te verplichten méér informatie of bewijsstukken te geven.

Rb. Rotterdam 5 september 2025, IT 4995; ECLI:NL:RBROT:2025:10973 ([eiser] tegen de Korpschef van politie). De Rechtbank Rotterdam beoordeelt een beroep van een burger tegen de korpschef van politie, omdat volgens hem niet op tijd is beslist op zijn AVG-verzoek om zijn persoonsgegevens te laten verwijderen. Het hof kijkt eerst of er sprake is van misbruik van procesrecht, omdat deze eiser bij veel overheidsinstanties vergelijkbare AVG-verzoeken indient en daarna dwangsommen eist wegens te laat beslissen. De rechtbank vindt in dit geval géén misbruik: de eiser heeft uitgelegd dat hij slechte ervaringen heeft met hoe overheidsinstanties met zijn persoonsgegevens omgaan en daarom bij allerlei instanties (waaronder de politie) heeft gevraagd om verwijdering. Hij mag dus inhoudelijk klagen over de te late beslissing. Wel waarschuwt de rechtbank hem dat als hij dit instrument puur gaat gebruiken om dwangsommen te incasseren, zonder inhoudelijke bezwaren, dat in de toekomst wél als misbruik kan worden gezien.

Rb. Amsterdam 2 mei 2025, IT 4994; ECLI:NL:RBAMS:2025:6840 ([eiseres] tegen Mijn Mediamix Group en [gedaagde 2]). De kantonrechter in Amsterdam behandelt een conflict tussen een ondernemer ([eiseres]) en een marketing/webbureau (Mijn Mediamix Group B.V.) en haar bestuurder ([gedaagde 2]). [eiseres] zegt: ik heb ruim € 9.700 betaald voor een website en online marketing, maar ik heb niets bruikbaars gekregen, dus ik wil mijn geld terug. Ze wil daarnaast ook dat de bestuurder persoonlijk aansprakelijk wordt, omdat de vennootschap kort daarna uit het Handelsregister is uitgeschreven, waardoor zij haar vordering niet meer kan verhalen. [gedaagde 2] zegt dat zij wel aan de opdracht hebben gewerkt en dat de uitschrijving buiten zijn schuld lag (problemen met de boekhouder en de Belastingdienst).

Rb. Noord-Holland 1 oktober 2025, IT 4992; ECLI:NL:RBNHO:2025:11321 (verzoeker tegen betrokkene). De rechtbank beslist dat er een algeheel bewind moet worden ingesteld over alle goederen en het vermogen van een bijna 18-jarig meisje, voor een periode van drie jaar (van 15 oktober 2025 tot 15 oktober 2028). De instelling Parlan had de rechtbank gevraagd om bescherming, omdat zij op haar 18e een groot bedrag uit de erfenis van haar vader krijgt en er zorgen zijn dat zij dat geld niet verstandig kan beheren. Er zijn signalen van impulsief financieel gedrag (abonnementen, aankopen op afbetaling), gebrek aan openheid over inkomsten en uitgaven, en kwetsbaarheid in haar sociale omgeving. Volgens de rechtbank brengt haar komende meerderjarigheid veel financiële verantwoordelijkheid met zich mee, en zal zij vermoedelijk (deels) van haar erfenis moeten leven. Alleen een beperkt bewind over de erfenis zou niet genoeg zijn, omdat er in de praktijk toch voortdurend overleg en begeleiding nodig zou zijn tussen haar en een bewindvoerder.

Hof Amsterdam 28 oktober 2025, IEF 23041; IT 4997; ECLI:NL:GHAMS:2025:2886 (Meta tegen Bits of Freedom). In eerste aanleg is Meta veroordeeld om binnen twee weken zijn aanbevelingssysteem te veranderen [IEF 22962]. In dit incident verzoekt Meta, op grond van artikel 351 Rv, het hof om de in het bestreden vonnis gegeven bevelen te schorsen tot en met 31 januari 2026. Bits of Freedom concludeert tot afwijzing van de incidentele vordering van Meta Ierland. Het hof maakt een belangenafweging die de voorzieningenrechter niet had kunnen doen omdat het daar kort geding betrof.  

Hof Arnhem-Leeuwarden 16 september 2025, IT 4991; ECLI:NL:GHARL:2025:5678 ([appellant] tegen het RBV). Het hof doet uitspraak in een zaak tussen [appellant] en de Stichting Regiecentrum Bescherming en Veiligheid (RBV). [appellant] wil dat RBV zijn hele dossier uit de periode 2015-2018 vernietigt en dat RBV iedereen die zijn gegevens heeft gekregen informeert dat die gegevens zijn gewist. RBV zegt in november 2024 toe dat het dossier wordt vernietigd en doet dat op 7 januari 2025. [appellant] beroept zich op artikel 17 AVG en stelt dat RBV ook derden moet waarschuwen. Het hof zegt: artikel 17 lid 2 AVG verplicht zo’n actieve waarschuwing alleen als gegevens “openbaar zijn gemaakt”, bijvoorbeeld online openbaar voor iedereen. Dat is hier niet gebeurd, dus dat artikel helpt hem niet.