Hof Amsterdam 14 januari 2020, IEF 18915; IT 3007; ECLI:NL:GHAMS:2020:44 (Appellant tegen Leidseplein Beheer). Zie ook [IEF 17089] en [IEF 15198]. Appellant is eigenaar en houder van de domeinnamen Bulldog.com en Buldog.com. Leidseplein Beheer is exploitant van “The Bulldog”, vooral bekend van de coffeeshops in Amsterdam. Tevens beschikt Leidseplein Beheer over de rechten van diverse intellectuele eigendommen omtrent The Bulldog. In 2004 is een geschil ontstaan over het gebruik van de genoemde domeinnamen. Er is toen een geschillenprocedure gestart bij de World Intellectual Property Organization. Daarna is een bodemprocedure gestart bij de rechtbank Den Haag, waarin is geoordeeld dat partijen niet gehouden zijn aan het oordeel van het WIPO. Dit is later bekrachtigd door het hof Den Haag. In de periode van augustus 2004 tot augustus 2009 heeft appellant zijn domeinnamen niet kunnen gebruiken en stelt dat er daardoor schade is geleden. De rechtbank oordeelde dat de vorderingen zijn verjaard.

Hof Arnhem-Leeuwarden 14 januari 2020, IEF 18950, IT 3009; ECLI:NL:GHARL:2020:177 (De Persgroep tegen Soliditry) De Persgroep heeft artikelen gepubliceerd over dat Soliditry criminele activiteiten zou hebben gepleegd. Zie [IEF 18999]. De rechtbank oordeelde eerder dat de artikelen over Soliditry verwijderd dienden te worden. De Persgroep gaat hiertegen in beroep. Er wordt een belangenafweging gemaakt tussen twee fundamentele rechten: het recht op vrijheid van meningsuiting van De Persgroep en het recht op eerbiediging van de eer, goede naam en reputatie van Soliditry en de persoonlijke levenssfeer van de juridisch adviseur. Een belangrijk onderdeel bij deze afweging is journalistieke zorgvuldigheid, die voor accurate en betrouwbare berichtgeving moet zorgen, in het bijzonder wanneer de pers beschuldigingen uit. Die zullen een duidelijke feitelijke basis moeten hebben. Uit de vaststaande feiten wordt geconcludeerd dat de artikelen onrechtmatig gepubliceerd zijn door De Persgroep.

Conclusie AG HR 12 december 2019, IEF 18942; ECLI:NL:PHR:2019:1362 (Echtpaar tegen Auteur) Een echtpaar is in Panama betrokken geweest bij een commercieel herbebossingsproject. Over dit echtpaar zijn op internet meerdere publicaties verschenen. De auteur van deze verhalen is in Panama veroordeeld wegens ‘misdrijven tegen de persoonlijke eer’. Thans heeft het echtpaar ook de auteur gedagvaard voor de rechtbank te Amsterdam. Volgens de dagvaarding, die openbaar is betekend, had de auteur geen bekende woon- of verblijfplaats. De vorderingen werden bij verstek toegewezen. Nadat dit vonnis openbaar was betekend is de auteur in verzet gekomen en heeft reconventionele vorderingen ingesteld. De rechtbank heeft het verstekvonnis vernietigd en zichzelf onbevoegd verklaard, nu onvoldoende gesteld en onderbouwd is dat de schade in Nederland is geleden. Het Hof heeft in dezelfde lijn geoordeeld. 

Rechtbank Den Haag 13 december 2019, IT 3003; ECLI:NL:RBDHA:2019:13444 (X tegen Hoist Finance) Verzoeker heeft gedurende langere periode schulden opgebouwd, onder andere bij de Voorschotbank. Met toestemming van zijn gemeente wordt verzoeker in 2014 toegelaten tot een schuldhulpverleningstraject voor de duur van tien maanden. Op enig ander moment datzelfde jaar wordt de vordering van de Voorschotbank overgenomen door Hoist Finance. Bij Stichting Bureau Kredietregistratie (BKR) staan meerdere registraties op naam van verzoeker. Dit heeft tot gevolg dat verzoeker geen hypothecaire lening kan afsluiten. Er wordt een beroep gedaan op de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) om Hoist Finance te bevelen de BKR-registraties te verwijderen. Dit verzoek wordt niet toegewezen. Geoordeeld wordt dat het belang van handhaving van deze BKR-registratie zwaarder weegt dan de door verzoeker gestelde belangen tot verwijdering ervan. 

Op maandagmiddag 20 januari 2020 is de nieuwjaarsbijeenkomst van the FIPE bij Barents Krans in Den Haag. Er vindt een duo interview plaats met Xandra Kiers-Becking (raadsheer Hof Den Haag) en Marleen van der Horst (partner BarentsKrans). De aansluitende borrel wordt ons aangeboden door BarentsKrans.
 
Het programma ziet er als volgt uit:
16.00 uur – binnenkomst en koffie
16.30 – 17.15/17.30 duo interview
17.30 uur – borrel
 
Je kunt je aanmelden op hi@thefipe.nl
 
Hopelijk tot de 20 ste ,
 
Vivien, Claudia, Ady en Judith

Rechtbank Zeeland-West-Brabant 16 december 2019, IT 3004; ECLI:NL:RBZWB:2019:5681 (Verzoeker tegen Fideaal) Verzoeker stelt dat Fideaal inbreuk heeft gemaakt op zijn privacy door het onrechtmatig verwerken van persoonsgegevens in de BKR-registratie. Fideaal stelt zich echter op het standpunt dat de verwerking van persoonsgegevens heeft plaatsgevonden op grond van artikel 6 lid 1 aanhef en onder c AVG, zodat artikel 21 lid 1 AVG niet van toepassing is. De onderhavige verwerking van persoonsgegevens vloeit voort uit een op artikel 4:32 Wft rustende verplichting van verweerster als kredietaanbieders om deel te nemen aan een stelsel van kredietregistratie, hetgeen noodzakelijkerwijs het verwerken van persoonsgegevens meebrengt. De taak om een wettelijke verplichting uit te voeren rechtvaardigt echter niet iedere gegevensverwerking.

Ktr. Rechtbank Den Haag 30 oktober 2019, IT 3002; ECLI:NL:RBDHA:2019:12426 (Ontbinding contract telecommunicatiediensten) Gedaagde heeft in 2017 een contract afgesloten met eiser voor het leveren van telecommunicatiediensten. Gedaagde wil graag van het contract af, omdat de geleverde telecommunicatiediensten niet naar behoren werken. Eiser stelt echter dat de door gedaagde gemelde storing niet zo ernstig is als hij beweert. Dit verweer van eiser wordt verworpen. Uit de feiten blijkt wel degelijk dat de telecommunicatiediensten niet naar behoren werken en dat gedaagde klaarblijkelijk meerdere malen kenbaar heeft gemaakt de overeenkomst niet langer te willen voortzetten. Hiermee heeft gedaagde terecht en op goede gronden de overeenkomst buitengerechtelijk ontbonden en hoeft hij het door eiser gevorderde bedrag niet te betalen.

Conclusie A-G bij HvJ EU 19 december 2019, IT 3001, IEFbe 3109; C-311/18 (Facebook Ireland en Maximilian Schrems) De algemene verordening gegevensbescherming (AVG) bepaalt dat persoonsgegevens mogen worden doorgegeven aan een derde land wanneer dat land een passend niveau van bescherming van die gegevens waarborgt. Bij besluit 2010/87/EU heeft de Commissie modelcontractbepalingen vastgesteld voor de doorgifte van persoonsgegevens aan verwerkers die gevestigd zijn in derde landen. Facebook Ireland geeft persoonsgegevens van Facebookgebruikers uit alle Unielanden geheel of gedeeltelijk door aan servers in de Verenigde Staten, waar ze worden verwerkt. Facebook Ireland waarborgt naar eigen zeggen de privacy van deze gegevens in haar overeenkomst met Facebook Inc, die sinds 20 november 2015 van toepassing is, en beroept zich daarbij op besluit 2010/87. Schrems betwist echter dat de in die overeenkomst vervatte bepalingen in overeenstemming zijn met de modelcontractbepalingen die zijn vastgesteld in besluit 2010/87 en wendt zich daarom naar de toezichthoudende autoriteit. Deze autoriteit is van oordeel dat Schrems’ verzoek afhangt van de vraag of besluit 2010/87 geldig is en vraagt dit aan het Europese Hof van Justitie.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 5 december 2019, IEF 18938, IT 3000; ECLI:NL:RBROT:2019:10366 (Luxury Bedding tegen Sefa) Luxury Bedding en Sefa handelen allebei in bedden. Luxury Bedding heeft foto’s laten maken van bedden en matrassen van het merk Serta. De fotograaf heeft de op de foto’s rustende auteursrechten overgedragen aan Luxury Bedding. Sefa heeft foto’s daarvan gepubliceerd op haar openbare Facebook-pagina. Luxury Bedding stelt dat Sefa hiermee een inbreuk maakt op de op de foto’s rustende auteursrechten, omdat zij Sefa geen toestemming had verleend voor publicatie van die foto’s. Sefa stelt echter dat zij wel mondeling toestemming had verkregen van Luxury Bedding. Wegens de aard van de procedure is er geen plaats voor bewijslevering van Sefa. Er wordt geoordeeld dat Sefa met betrekking tot de feitelijke gang van zaken concreet en aannemelijk heeft aangevoerd dat zij wel mondeling toestemming heeft verkregen om de foto’s te gebruiken. Hiermee is de vordering van Luxury Bedding afgewezen.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 10 januari 2020, IEF 18935, IT 2998; ECLI:NL:RBROT:2020:124 (ANP tegen gedaagde) Gedaagde heeft zonder toestemming een auteursrechtelijk beschermde foto uit het fotoarchief van ANP op haar website geplaatst. ANP is bij ontdekking hiervan een samenwerkingsverband aangegaan met het Belgische bedrijf Permission Machine. Permission Machine heeft aan gedaagde kenbaar gemaakt dat hij met het plaatsen van de foto een auteursrecht schendt. Gedaagde betwist deze bevoegdheid van Permission Machine. Er wordt geoordeeld dat op ANP een stelplicht en bewijslast rust en dat zij eerder en duidelijker op deze kwestie toegespitste concrete informatie aan de organisatie had kunnen verschaffen. Dit neemt niet weg dat gedaagde verder onvoldoende heeft betwist dat de foto gedurende een aanzienlijke tijd op haar website publiekelijk zichtbaar was zonder toestemming van de auteursrechthebbende. Dit is een onrechtmatige openbaarmaking van een auteursrechtelijk beschermd werk. Gedaagde wordt veroordeeld in het betalen van een fortfaitaire schadevergoeding, waarbij wordt gekeken naar wat ANP in redelijkheid had kunnen vragen indien gedaagde vooraf toestemming had gevraagd voor het gebruik zoals hier aan de orde.