Contracten  

Vzr. Rb. Rotterdam 18 juli 2022, IEF 20915, IT 4037; ECLI:NL:RBROT:2022:6094 (Advisor tegen Dmarcian) Advisor en Dmarcian houden zich allebei bezig met het leveren van producten en diensten op het gebied van identiteitsbeveiliging van e-mailadressen. In januari 2016 hebben ze een overeenkomst gesloten op grond waarvan Advisor een licentie kreeg voor het gebruik van door Dmarcian ontwikkelde Dmarcian-software. Ook mocht Advisor op grond van deze overeenkomst de Software in Europa, Rusland en Afrika verkopen. De voorzieningenrechter stelt vast dat partijen begin 2016 afspraken hebben gemaakt over een nadere samenwerking. Deze afspraken zijn vervolgens niet vastgelegd in een schriftelijke overeenkomst. In deze zaak moet de voorzieningenrechter een oordeel vellen over verschillende geschilpunten die ten aanzien van de afspraken bestaan tussen partijen. De voorzieningenrechter oordeelt dat er geen sprake is van een niet-opzegbare overeenkomst. De vordering om Dmarcian te gebieden de distributieovereenkomst onverkort na te komen, wordt afgewezen.

Rb. Gelderland 22 juni 2022, IT 4003; ECLI:NL:RBGEL:2022:3893 (eiseres tegen gedaagde) Eiseres en gedaagde hebben in 2013 een overeenkomst gesloten op basis waarvan eiseres softwarepakketten aan gedaagde in licentie verstrekt. In de overeenkomst staat dat jaarlijks kosten in rekening worden gebracht voor ‘support and maintenance’. Deze kosten bedragen 20% van de licentievergoeding. Eiseres heeft 3 januari 2020 gedaagde een factuur voor een bedrag van € 33.486,75 gestuurd voor ‘support en maintenance’ voor 2020. Deze factuur is door gedaagde niet betaald. Eiseres vordert betaling van een bedrag van € 33.486,75. De rechter oordeelt dat gedaagde moet worden aangemerkt als partij bij de overeenkomst omdat hij zich jegens eiseres heeft gedragen als contractspartij. De bedragen uit de factuur van 3 januari 2020 zijn gebaseerd op 20% van de overeengekomen kosten. Aangezien de overeenkomst niet was opgezegd mocht eiseres deze kosten factureren. De gedaagde wordt door de rechtbank veroordeeld tot betaling van een bedrag van € 33.486,75 aan eiseres.

Rb. Gelderland 22 juni 2022, IEF 20808, IT 3980; ECLI:NL:RBGEL:2022:3082 (eiseres tegen gedaagden) Eiseres (licentiegever) en gedaagden (licentienemers) hebben voor de periode 1 maart 2011 t/m 31 december 2013 een licentieovereenkomst gesloten voor gebruik van door eiseres ontwikkelde software. Deze overeenkomst is vervolgens door gedaagden opgezegd. Eiseres vordert onder meer inzage in de in beslag genomen bescheiden. Zij stelt dat het voldoende aannemelijk is dat gedaagden inbreuk maken op een intellectueel eigendomsrecht. De rechtbank acht het wenselijk om deze incidentele vordering te bespreken met partijen en zal daarom een mondelinge behandeling gelasten. De gedaagden willen op hun beurt ECI en een medewerker van GNB (de partij die het softwarepakket aan gedaagden heeft geleverd) in vrijwaring dagvaarden. Dit kan alleen als de gedaagden menen hiertoe gronden te hebben. Indien hetgeen gedaagden hebben gesteld juist is, kunnen zij de nadelige gevolgen van een eventuele auteursrechtinbreuk (geheel of ten dele) afwentelen op ECI en/of de medewerker. Hierdoor hebben gedaagden de benodigde grond voor het in vrijwaring dagvaarden van ECI en de medewerker.

Vzr. Rb. Overijssel 18 mei 2022, IEF 20786, IT 3970; ECLI:NL:RBOVE:2022:1530 (VOF Ordermate-BRAMR tegen B) Kort geding. A en B waren beiden vennoten van de VOF ORDERMATE-BRAMR, waarna B zich heeft uitgeschreven in het handelsregister per april 2022. Hierdoor blijft A als enige vennoot over. De VOF bevindt zich hierna in liquidatie, waarbij er nog een aantal baten aanwezig zijn die moeten worden verdeeld. Alhoewel er volgens de kortgedingrechter geen sprake is van auteursrechten op de software die aan de VOF of A toekomen, worden de vorderingen op grond van het auteursrecht afgewezen. De vordering inhoudende het verstrekken van de inloggegevens van de website en e-mailaccounts om te beschikken over de software, wordt wel toegewezen. De vorderingen in reconventie worden afgewezen.

Rb. Rotterdam 29 december 2017, IT 3969; ECLI:NL:RBROT:2017:10955 (Holix tegen Verweerders) Beschikking. Ook rechtbank Rotterdam staat conservatoir beslag op Bitcoins en andere cryptocurrency toe. Hierbij wordt ook het meenemen van computers en eventuele gegevensdragers onder gerechtelijke bewaring toegestaan. Ten aanzien van het verschaffen van toegang tot de computer en de public/private-key combinatie wordt een dwangsom opgelegd.

Vzr. Rb. Rotterdam 25 maart 2022, IT 3967; ECLI:NL:RBROT:2022:3869 (Eisers tegen gedaagden) Eisers komen als werkmaatschappij en aandeelhouders op voor de website waarmee zij echtscheidingscliënten werven en koppelen aan plaatselijke bemiddelaars of mediators. Eisers vorderen onder andere dat gedaagden een schadevergoeding betalen en hun concurrerende website uit de lucht halen, waarbij de grondslag is gelegen in de aandeelhoudersovereenkomst waarbij gedaagden (oud-aandeelhouders) eerder partij waren. De voorzieningenrechter oordeelt dat het niet aannemelijk is dat gedaagden met hun website in strijd handelen met de overeenkomst. Ook heeft de rechter problemen met de vraag waar de geleden schade exact uit zou bestaan, waardoor de rechter tot het oordeel komt om de vorderingen af te wijzen.

Rb. Midden-Nederland 9 maart 2022, IT 3966; ECLI:NL:RBMNE:2022:1253 (MSG tegen gedaagden) MSG is een softwareontwikkelaar die zich tevens richt op het verrichten van consultancydiensten binnen de IT-sector. Gedaagde 1 is een projectvennootschap dat een internationaal pensioenplatform realiseert. EBCC was al reeds met MSG en zijn softwareleverancier in gesprek, gezien dit gehele project ten behoeve van haar is opgezet. MSG vordert in deze zaak vervolgens ontbindingsschade van gedaagde 1 en diens bestuurders. Deze vordering wordt afgewezen. Gedaagde 1 is niet rechtsgeldig vertegenwoordigd ten tijde van het sluiten van de overeenkomst, waardoor er geen overeenkomst tussen hen en MSG tot stand is gekomen.

Rb. Limburg 11 mei 2022, IT 3962; ECLI:NL:RBLIM:2022:3795 (Kembit tegen EDR) EDR is een onderneming die zich bezighoudt met facturatie en andere financiële processen. Zij heeft in 2019 een plan opgesteld om een applicatie te laten ontwikkelen, wat door Kembit gedaan zou worden. Naar aanleiding van de gesloten overeenkomst is er onenigheid gekomen over het te betalen bedrag na het programmeren van de applicatie. Dit betreft een vraag naar de uitleg van de overeenkomst tussen partijen. De overeenkomst tot het ontwikkelen van software heeft in dit geval niet alleen betrekking op de vastlegging van de eisen waaraan de software moet voldoen (de requirements), maar ook al op de voorbereidende werkzaamheden die kunnen worden verricht zonder over de requirements te beschikken. Aan voorbereidende werkzaamheden bestede uren moeten in beginsel worden betaald. Wel moet rekening worden gehouden met naderhand gemaakte afspraken over de creditering van bepaalde uren. Uiteindelijk wordt het gevorderde ten dele toegewezen, waarbij de nadruk ligt op de correspondentie tussen partijen om het te betalen bedrag te bepalen. 

Vzr. Rb. Amsterdam 20 mei 2022, IT 3961; ECLI:NL:RBAMS:2022:2703 (Eiser tegen Edsson Software) Tussen eiser en Edsson Software is er een agentuurovereenkomst gesloten, waarbij eiser tot medio 2014 sales director en aandeelhouder was bij Edsson Software. Binnen deze overeenkomst was er een provisie afgesproken voor eiser op basis van een bepaald percentage van de aan klanten gefactureerde omzet. Na het opzeggen van de overeenkomst door Edsson Software, staat de vraag centraal of eiser ook na het opzeggen van deze overeenkomst recht houdt op de provisie. De kortgedingrechter weigert de gevraagde voorziening van eiser. Noch uit de wet, noch uit de overeenkomst blijkt enige grond waaruit de vorderingen van eiser zouden moeten worden toegewezen.

Vzr. hof Den Haag 26 april 2022, IT 3945; ECLI:NL:GHDHA:2022:832 (Atos tegen VNG) Atos heeft de aanbesteding gewonnen van het aanbieden van ICT-diensten aan de VNG. De VNG behelst een vereniging van Nederlandse gemeenten en deze zijn ontevreden over de invulling die hieraan wordt gegeven door Atos. Hierom vordert de VNG ontbinding van de overeenkomst. Atos vordert daarentegen nakoming van de verbintenissen die voortvloeien uit de gesloten contracten. Het hof bekrachtigt het vonnis van de rechtbank inhoudende dat de vorderingen van Atos, tot nakoming van de gesloten overeenkomsten, moeten worden afgewezen. In hoger beroep heeft Atos volgens het hof simpelweg geen belang meer bij de voorzieningen die zij in eerste aanleg heeft gevorderd. In het bijzonder dient hierbij rekening te worden gehouden met de belangenafweging tussen partijen, gezien al 283 van de 285 gemeenten de overeenkomst tussen hen en Atos heeft ontbonden.