Internet  

HvJ EU 13 juni 2019, IEF 18531, IEFbe 2901, IT&R 2802; ECLI:EU:C:2019:498 (Google LLC tegen Duitsland) Prejudiciële beslissing. Telecommunicatiedienst. Richtlijn 2002/21/EG. Google is een internetzoekmachine en een e‑maildienst, genaamd Gmail. Met Gmail kunnen gebruikers e‑mails en data via het internet verzenden en ontvangen. Om van deze dienst gebruik te maken moet de gebruiker een e‑mailaccount aanmaken waardoor hij kan beschikken over een adres op basis waarvan hij wordt geïdentificeerd als afzender en ontvanger van e‑mails. Het gaat in deze zaak tussen Google LLC en Duitsland over het BNetzA besluit, waarbij wordt vastgesteld dat de e-maildienst Gmail van Google een telecommunicatiedienst is en Google om die reden op straffe van een dwangsom wordt gelast de verplichting tot kennisgeving na te komen. De BNetzA is van mening dat Gmail een telecommunicatiedienst is in de zin van § 6, lid 1, TKG. Google is van mening dat Gmail geen telecommunicatiedienst is, omdat met deze dienst geen signalen worden overgebracht. Het verzoek om prejudiciële beslissing betreft de uitlegging van de kaderrichtlijn over het begrip telecommunicatiedienst. Beantwoording van de prejudiciële vragen:

Acht computercentra in verschillende EU-landen zijn geselecteerd als locatie voor de eerste Europese supercomputers, aldus de Europese Commissie. Die computers zullen Europese onderzoekers en bedrijven helpen bij het ontwikkelen van nieuwe toepassingen op allerlei gebieden, van medicijnen en nieuwe materialen tot de bestrijding van de klimaatverandering.

In Nederland maken veel hotelketens afspraken met boekingssites om niet te adverteren op zoekresultaten voor hun merknaam. Dit soort afspraken kan leiden tot hogere prijzen voor consumenten. Dit blijkt uit een artikel dat is geschreven door medewerkers van de Autoriteit Consument & Markt (ACM). Zij hebben onderzocht wat de effecten zijn van dit soort afspraken op de prijzen van hotelkamers.

Rechtbank Rotterdam 22 februari 2019, IT 2783; ECLI:NL:RBROT:2019:2712 (Telegram) Beslissing in hoger beroep OvJ tegen eerdere, afwijzende, beschikking van de RC. OvJ wil op servers van provider Telegram gegevens kunnen onderzoeken. Telegram heeft op voorhand laten weten de gevraagde gegevens niet te zullen en/of kunnen verstrekken. De plaats waar deze gegevens zich fysiek bevinden “in the cloud” is namelijk onbekend en de gegevens zijn door de end-to-end encryptie zonder gebruikmaking van de account van de eindgebruiker niet leesbaar te leveren. De rechtbank heeft gelet op de omstandigheid dat op grond van op handen zijnde wetgeving in een digitale omgeving met machtiging van de rechter-commissaris verderstrekkende opsporingsbevoegdheden mogelijk zullen worden. Op grond hiervan geeft de raadkamer de gevraagde toestemming. De machtiging zoals verzocht wordt gegeven, maar heeft uitsluitend betrekking heeft op de gegevens die op de dag van de aanvraag bij de rechter-commissaris beschikbaar waren.

Conclusie AG HvJ EU 30 april 2019, IT 2777; IEFbe 2883; ECLI:EU:C:2019:336; C-390/18 (AirBnB) Het aanbieden van een dienst bestaande uit het koppelen, via een electronisch platform, van potentiële gasten met hosts voor korte-termijn accommodatie waarbij de dienstverlener geen controle heeft over de procedures bij die dienst, maakt dat het een dienst is van de informatiemaatschappij. Een lidstaat kan geen beperkingen opleggen die het vrij verkeer van deze dienst.

Vrz. Rechtbank Amsterdam 7 mei 2019, IEF 18445, IT 2774, IEFbe 2879; ECLI:NL:RBAMS:2019:5471 (Link Media tegen Siteways) Handelsnaamrecht. Eiser Link Media exploiteert sinds 2009 een online advertentieplatform voor betaalde seks onder de domeinnaam redlights.be. In juni 2015 is Link Media BVBA ten behoeve van de Nederlandse markt eenzelfde soort platform begonnen met de domeinnaam redlights.nl. Op 29 juli 2016 is Siteways opgericht, zij houdt zich eveneens bezig met het beheren en exploiteren van advertentieplatforms voor betaalde seks, onder meer onder de naam redlight.nl. Link Media vordert het gebruik van het teken redlight en redlights te staken en gestaakt te houden. Siteways heeft aangevoerd dat enkel verwarringsgevaar te weinig is om gebruik van de naam redlight te verbieden omdat de naam alleen beschrijvend van aard zou zijn. De benamingen zijn niet zuiver beschrijvend voor een advertentieplatform op dit gebied. Ook op deze beperktere beschermingsomvang wordt een inbreuk gemaakt. Siteways zal het gebruik van de naam moeten staken.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 13 september 2013, IT 2734; ECLI:NL:RBMNE:2013:8032 (X tegen SNS). Eiser heeft op de website Marktplaats.nl gereageerd op een advertentie met betrekking tot een camera. Vervolgens is eiser met de adverteerder overeengekomen om de betreffende camera te kopen. Hij heeft daarop het bedrag overgemaakt naar een door de adverteerder opgegeven bankrekening bij SNS. De camera heeft hij niet ontvangen. Eiser vordert veroordeling van SNS om de naam en het adres van de houder van de bankrekening op te geven. SNS weigert de gevraagde gegevens te verstrekken en voert verweer. Het belang van de eiser is dat hij de mogelijkheid wil hebben om een persoon aan te spreken. SNS dient daarentegen in beginsel de privacy van haar rekeninghouders te beschermen. Dit laatste belang weegt in deze zaak zwaarder, onder meer omdat er voor de eiser andere, minder ingrijpende wegen openstaan om de gevraagde gegevens te verkrijgen en omdat SNS geen actieve rol gespeeld heeft in de door eiser gestelde oplichting. SNS handelt niet onrechtmatig handelt in haar weigering om de gevraagde gegevens te verstrekken, vordering wordt afgewezen.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 21 februari 2019, IEF 18349; IT 2732; ECLI:NL:RBROT:2019:1389 (Review op Facebook) Mediarecht. Eiseres verhuurt beveiligingssystemen aan het midden en klein bedrijf. Gedaagde heeft een abonnement afgesloten bij eiseres, dat vroegtijdig is beëindigd. Op 17 april 2018 heeft gedaagde een negatieve review op de Facebookpagina van eiseres geplaatst. Bij de beoordeling of er sprake is van een onrechtmatige daad weegt de rechter twee belangen af: (1) het belang van eiseres om niet lichtvaardig te worden blootgesteld aan publicaties die haar eer, goede naam en integriteit aantasten, en (2) het belang, waarvoor gedaagde opkomt, dat misstanden die de samenleving raken niet, of in dit geval (potentiële) klanten van eiseres, door gebrek aan bekendheid bij het grote publiek, kunnen blijven voortbestaan. Uitgangspunt is dat het is toegestaan om negatieve ervaringen met een bepaalde aanbieder van producten op internet te delen. In de review staat onder meer de algemene stelling dat gedaagde gehackt is en dat de manier van inloggen onveilig is. Een dergelijk waardeoordeel is niet onrechtmatig.

Rechtbank Rotterdam 7 maart 2019, IT 2724; ECLI:NL:RBROT:2019:1800 (Beheer Facebookpagina). Eiseres is een politieke partij. Gedaagde was campagneleider van deze partij hield zich in deze hoedanigheid o.a. bezig met het posten van berichten op de Facebookpagina van de politieke partij. Gedaagde heeft een nieuwe huisstijl ontworpen voor de partij, en deze ook op de Facebookpagina toegepast. Gedaagde heeft vanuit zijn persoonlijke Facebookaccount een openbare Facebookgroep aangemaakt ter ondersteuning van de pagina van de politieke partij. Vervolgens is gedaagde wegens omstandigheden uit de partij gezet en geroyeerd als lid van de vereniging. Eiseres heeft gedaagde verzocht om de inloggegevens van het Facebookaccount aan haar te verstrekken. Hierop heeft gedaagde het Facebookaccount veranderd in de zin dat de spot werd gedreven met de partij en het volgersaantal terug werd gebracht. Nu vordert eiser voor de rechter de inloggegevens van de Facebookgroep en de Facebookpagina. De Facebookpagina behoort toe aan de politieke partij, de Facebookgroep aan gedaagde. Nu beide partijen deels in het gelijk zijn gesteld is er geen aanleiding de proceskosten te compenseren.

Conclusie AG 10 januari 2019, IEF 18207; IEFbe 2812; IT 2711; C‑516/17; ECLI:EU:C:2019:16 (Spiegel Online tegen Volker Beck) Auteursrecht. AG stelt voor dat het hof de prejudiciële vragen van het Bundesgerichthof als volgt beantwoordt. Lidstaten zijn verplicht in hun nationale recht bescherming te waarborgen van de uitsluitende rechten zoals in art. 2 t/m 4 Auteursrechtrichtlijn. Die rechten kunnen enkel worden beperkt door toepassing van de beperkingen en restricties die uitputtend zijn beschreven in artikel 5 van die richtlijn. De lidstaten blijven echter vrij in hun keuze van de middelen die zij passend achten om die verplichting na te komen. Gebruik van een werk van letterkunde in kader van verslag actuele gebeurtenis valt niet onder beperking art. 5 lid 3 onder c Auteursrechtrichtlijn indien met het gebruik beoogde doel lezing van het gehele werk of deel daarvan vereist. Art. 5 lid 3 onder d Auteursrechtrichtlijn n.v.t. indien werk zonder toestemming in geheel beschikbaar wordt gesteld als los in te zien en te downloaden bestand. Art. 11 Handvest EU vormt geen begrenzing van uitsluitende rechten auteur om reproductie en mededeling aan publiek van zijn werk toe te staan of verbieden, en biedt geen rechtvaardiging voor beperking van of inbreuk van die rechten. Geldt eveneens in situatie waarin auteur betrokken werk een publieke functie uitoefent en dat werk zijn overtuiging openbaart ten aanzien van kwesties van algemeen belang, voor zover dat werk reeds voor het publiek beschikbaar is.