Internet  

HvJ Conclusie A-G 24 juni 2021, IT 3626; ECLI:EU:C:2021:518 (StWL tegen Interactive Media) StWL Städtische Werke Lauf en Interactive Media CCSP GmbH zijn beide energieleveranciers en hebben een geschil betreffende oneerlijke concurrentie door een reclameactiviteit. Interactive Media heeft een advertentie tussen e-mails van een gratis e-maildienst geplaats. Deze lijken weliswaar op reclame-mails, maar er is geen afzender en er kan ook geen actie mee uitgevoerd worden. Hierdoor blijven ze in de mailbox staan. Het Bundesgerichtshof heeft zich tot het Europese Hof gericht met prejudiciële vragen over de kwalificatie van dusdanige reclameactiviteiten. De vraag is hoe deze vorm van reclame gekwalificeerd moet worden en, als deze reclame als een e-mail gekwalificeerd wordt, of er dan sprake is van ongevraagde advertenties via e-mail. De A-G gaat in zijn conclusie uit van het functionele karakter van de desbetreffende e-mail en is van mening dat er sprake is van direct marketing. Deze komt in de privémailbox van gebruikers terecht en volgens de A-G is dit alleen toegstaan na voorafgaande toestemming van de ontvanger. 

HR Conclusie P-G 6 juli 2021, IEF 20139, IT 3621; ECLI:NL:PHR:2021:690 (Stichting Brein tegen NSE)  Het gaat in deze zaak om de vraag of de gestelde prejudiciële vragen al beantwoord zijn in het YouTube/Cyando-arrest [IEF 20039]. News-Service Europe (NSE) is, net als Cyando, een deelplatform voor (onder meer) bestanden waarop gebruikers op illegale wijze beschermde content beschikbaar konden stellen aan het publiek. Ook hier is de vraag of er sprake is van een mededeling aan het publiek in de zin van artikel 3 lid 1 van de Auteursrichtlijn. Dit is volgens het Hof van Justitie alleen het geval, wanneer de exploitant ertoe bijdraagt dat het publiek toegang tot die content in strijd met het auteursrecht wordt gegeven. De P-G is van mening dat de prejudiciële vragen kunnen worden ingetrokken, omdat deze inderdaad reeds beantwoord zijn in het YouTube/Cyando-arrest. Volgens de P-G blijkt uit die beantwoording onder andere, dat artikel 14 lid 1 van de Richtlijn inzake elektronische handel onverlet laat dat de nationale rechter de exploitant van een deelplatform voor bestanden kan verbieden om een auteursrechtinbreuk voort te zetten, dan wel hem kan bevelen om die inbreuk te staken en gestaakt te houden.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 29 juni 2021, IEF 20099, IT 3595; ECLI:NL:RBAMS:2021:3495 (FAN tegen Bellingcat) Kort geding. Bellingcat is een internationaal collectief van onderzoeksjournalisten. FAN is de uitgever van een Russische nieuwssite riafan.ru. Bellingcat heeft op haar website (www.bellingcat.com) artikelen gepubliceerd over Evgenii Prigozhin. Volgens die artikelen is Prigozhin betrokken bij verschillende Russische clandestiene operaties en bij stelselmatige intimidatie van Russische en niet-Russische journalisten. FAN heeft vervolgens op haar website vijf artikelen geplaatst waarin WhatsAppberichten en een spraakbericht zijn opgenomen die volgens FAN afkomstig zijn van medewerkers van Bellingcat. Die berichten houden in dat zij hebben gepoogd medewerkers van FAN om te kopen en dat zij die medewerkers bedreigen. De rechtbank oordeelt dat FAN verantwoordelijk is voor een feitelijke onderbouwing van de beschuldigingen, maar dat ze hieraan niet heeft voldaan. Het argument dat FAN slechts een doorgeefluik is, slaagt niet. Aldus wordt FAN veroordeeld tot verwijdering van het bericht van haar website.

Vzr. Rechtbank Den Haag 2 juli 2021, IEF 20074, IT 3588; ECLI:NL:RBDHA:2021:6769 (Gemeente Bodegraven tegen gedaagden) Kort geding. Drie mannen verspreiden al geruime tijd online verhalen over een satanisch-pedofiel netwerk in Bodegraven. Zij noemen namen van mensen die daarbij volgens hen betrokken zijn (als dader of slachtoffer) en roepen medestanders op tot actie, waaronder het leggen van bloemen op een gemeentelijke begraafplaats. De rechter oordeelt dat de drie mannen direct moeten stoppen met hun acties en de al gepubliceerde verhalen van het internet moeten verwijderen. Er is geen enkel objectief bewijs voor de vergaande aantijgingen, die veel onrust onder burgers veroorzaken. De 'hervonden herinneringen' van een van de mannen vormen geen objectief bewijs. Het belang van de gemeente en haar inwoners om gevrijwaard te blijven van ongefundeerde verdachtmakingen weegt in dit geval zwaarder dan de vrijheid van meningsuiting van de drie mannen.

Rechtbank Rotterdam 17 juni 2021, IEF 20069, IT 3585; ECLI:NL:RBROT:2021:5655 (Eiser tegen gedaagde) Eiser is de rechtsopvolger van een budgetbeheer bedrijf. Gedaagde was klant bij het bedrijf en heeft een aantal keer Google reviews geschreven die onwaarheden bevatten. Eiser vordert dat het gedaagde verboden wordt om nog langer zulke uitlatingen te doen. Op het moment dat deze zaak voor de rechter komt, staan er geen uitlatingen van gedaagde op internet. Mede om deze reden wordt geoordeeld dat eiser geen belang bij de vordering heeft. Ook staat gedaagde inmiddels weer onder professionele begeleiding, waardoor het aannemelijk wordt geacht dat gedaagde zich niet langer negatief zal uitlaten op internet over eiser. 

Digitalisering speelt een steeds grotere rol in onze samenleving. Ook de overheid maakt meer en meer gebruik van digitalisering; in de dienstverlening, in de opsporing en in de besluitvorming. Digitalisering biedt oplossingen voor maatschappelijke problemen, maar brengt ook risico’s mee. Dat stelt eisen aan onze wetten en regels en dus aan het werk van de wetgever en de bestuursrechter. De wetgever moet waarborgen bieden voor burgers tegen digitalisering. De bestuursrechter moet burgers rechtsbescherming bieden bij algoritmische besluitvorming. Oplossingen voor deze uitdagingen zijn niet eenvoudig. De Raad van State wil met zijn publicatie ‘Digitalisering – wetgeving en bestuursrechtspraak’ hieraan een bijdrage leveren. Met een visie op de ontwikkelingen van digitalisering, vanuit zijn expertise als wetgevingsadviseur en hoogste algemene bestuursrechter.

Bron: RaadvanState.nl.

Rechtbank Midden-Nederland 17 juni 2021, IEF 20053, IT 3570; ECLI:NL:RBMNE:2021:2582 (Eiser tegen gedaagde) Eiser stelt dat gedaagde onrechtmatige uitlatingen over hem heeft gedaan op Twitter. Gedaagde heeft aangegeven dat zij met deze berichten andere vrouwen wil waarschuwen voor het volgens haar manipulatieve en grensoverschrijdende gedrag van eiser. Eiser vordert van de rechtbank, dat gedaagde bevolen wordt om de berichten van haar Twitteraccount te verwijderen en dat zij deze berichten uit verschillende zoekmachines laat verwijderen. De rechtbank weegt in deze zaak het belang van vrijheid van meningsuiting af tegen het belang van het recht op eerbiediging van de eer en goede naam. Omdat de op Twitter geuite beschuldigingen van gedaagde genoeg steun vinden in andere feiten en verklaringen en een deel van de berichten inmiddels verwijderd zijn, oordeelt de rechtbank dat het belang van gedaagde zwaarder weegt. Ze wijst de vorderingen van eiser af.

Hof Den Haag 15 juni 2021, IT 3556; ECLI:NL:GHDHA:2021:1052 (Stichting Stop5GNL tegen de Staat) Kort geding. Niet-ontvankelijkverklaring van stichting die opkomt tegen de invoering van 5G protocol voor mobiele communicatie. Stichting is niet-ontvankelijk omdat zij tegen de besluiten van de Staat kan of had kunnen opkomen bij de bestuursrechter. De Stichting Stop5GNL stelt zich ten doel om de inwoners van Nederland te beschermen tegen gezondheidsrisico’s als gevolg van elektromagnetische velden die worden gebruikt voor mobiele communicatie. 5G is de nieuwste standaard voor mobiele communicatie. De Stichting is een procedure begonnen tegen de Staat, waarin zij vordert dat de rechter de Staat verbiedt om het gebruik van 5G toe te staan. Volgens de Stichting zijn aan het gebruik van 5G risico’s voor de volksgezondheid verbonden, die de Staat onvoldoende heeft onderzocht. De voorzieningenrechter had de vorderingen van de Stichting eerder al afgewezen.

Hof Arnhem-Leeuwarden 1 juni 2021, IT 3540; ECLI:NL:GHARL:2021:5661 (Appellant tegen DPG en geïntimeerden) Dit kort geding gaat over uitlatingen op het Facebookaccount van een van de geïntimeerden en over een publicatie van een journalist (geïntimeerde 3) op de website van het AD. Daarin komt de diefstal van een drumstel aan de orde en de rol die appellant daarbij zou hebben gespeeld. Centraal staat de vraag of geïntimeerden op grond van artikel 6:167 BW gehouden zijn tot rectificatie. De vordering van appellant tot rectificatie is in eerste aanleg afgewezen. Op grond van artikel 6:167 BW kan een veroordeling tot rectificatie worden uitgesproken indien er sprake is van onjuiste of door onvolledigheid misleidende publicaties van gegevens van feitelijke aard. Het hof stelt vast dat de online publicatie van het AD inmiddels is aangepast en geanonimiseerd en ook zijn de berichten op Facebook inmiddels verwijderd. Hierdoor komt het hof tot de conclusie dat appelant geen belang meer heeft bij zijn vordering en dat het vonnis van de rechtbank moet worden bekrachtigd. 

Vzr. Rechtbank Amsterdam 29 april 2021, IEF 19987, IT 3529; ECLI:NL:RBAMS:2021:2131 (Interreal tegen Trustpilot) Interreal heeft twee dochterondernemingen: Esteon en Scanler. Over beide zijn valse reviews op Trustpilot verschenen. Trustpilot schendt volgens Interreal haar zorgplicht, omdat zij te weinig maatregelen neemt tegen geplaatste valse reviews. Hiermee worden volgens Interreal klanten misleid. Interreal vordert van Trustpilot de NAW-gegevens van de schrijvers van deze valse reviews. De vorderingen van Interreal worden deels toegewezen voor zover de voorzieningenrechter aannemelijk acht dat bepaalde reviews inderdaad vals zijn. In de gevallen waarvoor geen concrete aanwijzingen zijn, wordt Trustpilot niet veroordeeld in het overleveren van de NAW-gegevens van de betreffende personen.